Swedish in Thai

มาพัฒนา "การพูด" กันค่ะ (ตอนจบ)

มาๆ ขอต่อเลยค่ะ... ก็ด้วยความอยากพูดอยากรู้ อยากถามเป็นภาษาสวีเดน ก็เลยไปค้นหาประโยคไว้สำหรับถามโดยเฉพาะ ที่ต้องได้ใช้บ่อยๆ แล้วก็รวบรวมไว้ที่ คำถามยอดฮิต / Useful Questions ได้มาแล้วก็นั่งท่องๆ ค่ะ เอาจริงเอาจังมาก 555+ แล้วก็ได้ใช้บ่อยจริงๆ โดยเฉพาะ 8 ประโยคสุดท้ายนี่ ช่วยให้พัฒนาภาษาเยอะนะ เอาไว้ใช้ถามเพื่อให้เค้าช่วยพูดซ้ำเวลาฟังไม่ทัน พูดอธิบายขยายความเวลาเค้าพูดมาแล้วไม่เข้าใจ ช่วยให้บอกว่าอันนั้นอันนี้เรียกว่าอะไรในภาษาสวีเดน ...

การฟังและการอ่านภาษาสวีเดนบ่อยๆ ก็ช่วยได้เหมือนกันค่ะ เวลาอ่านอยู่บ้านก็จะอ่านออกเสียงให้ซานต้าฟัง แล้วให้แกช่วยแนะนำแก้ไข ถ้าแกว่างนะ ... ก็จะฝึกฝนจากหลายๆ ทางสร้างความคุ้นเคยกับภาษาไปเรื่อยๆ ค่ะ

อีกแรงผลักดันหนึ่งที่ทำให้มุมานะฝึกฝนการพูดก็คือ เวลาเราพูดกับซานต้า เราออกเสียงพูดไปยังไงซานต้าแกก็ฟังรู้เรื่อง โต้ตอบกันได้ปกติ แต่พอไปพูดกับคนสวีเดนคนอื่นๆ เช่น เพื่อนซานต้า เวลาไปจับจ่ายซื้อของ หรืออื่นๆ มีหลายครั้งมากที่เค้าฟังเราไม่ค่อยออก ... เง้อ ทำไมคนที่บ้านฟังได้อ่ะ งง ... หรือเป็นอย่างที่เค้าว่ากันว่า ฝรั่งที่มีเมียไทยมีความสามารถพิเศษในการสื่อสารกับเมีย เมียพูดถูกไม่ถูกก็รู้เรื่อง 555+ เคยได้ยินมาก่อนหน้านี้ นี่ชั้นเจอกับตัวเองหรอเนี่ย? เอิ๊กๆ ๆ ...

สมัยแรกๆ ชอบแปลค่ะ แปลไทยเป็นสวีดิช ก่อนจะพูดจะเขียนก็นึกเป็นภาษาไทยไว้ในหัวก่อน ซานต้าจับได้ เพราะแกรู้สไตล์คนไทย 555+ และก็เวลาฟังสวีดิชมาก็แปลเป็นไทยให้ตัวเอง ส่วนนี้ทำให้เราโต้ตอบได้ช้า หรือเขียนออกมาเป็นประโยคแปลกๆ ใช้คำฟุ่มเฟือย ... ซานต้าบอกว่า จะพูดก็พูดไปเลย จะฟังก็ฟังให้เข้าใจในภาษาสวีเดนไปเลย ไม่ต้องนึกเป็นไทยก่อน ไม่ต้องแปลเป็นไทย ให้เข้าใจไปตามธรรมชาติ แบบเด็กๆ น่ะ เรียนตามธรรมชาติ... ก็พยายามทำตามแกบอกค่ะ เราได้ยินมาไงก็เข้าใจไปงั้น ฟังมาไงก็พูดไปงั้น อยากจะพูดไรก็พูดไปตามแบบธรรมชาติ ผลที่ตามมาก็คือ เวลาจะแปล แปลไม่ได้บ้าง หรือ หาคำแปลสวยๆ ไม่ได้บ้าง 555+ เข้าใจอยู่คนเดียว 555+

ก็ฝึกไปเรื่อยๆ ค่ะ วันเวลาช่วยได้ ค่อยๆ เป็นไปทีละเล็กละน้อย นานๆ ลิ้นเริ่มไปได้ พูดออกเสียงได้ถูกต้องมากขึ้น พูดเป็นมากขึ้น ความมั่นใจเริ่มมีมากขึ้น สนใจใฝ่รู้ สู้เค้าไว้ ... หลังๆ ได้คำชมว่า พูดเก่งนะ มาอยู่ได้ไม่นานเนี่ย ... ก็ตอบไปว่า ยกความดีความชอบให้ซานต้าจ้า เค้าช่วยชั้นมากเลย ไม่ได้เค้าก็คงพูดไม่ได้ขนาดนี้ ตาซานต้าก็ยิ้มแปร้ ยืดอกรับด้วยความภาคภูมิใจ แล้วก็อดไม่ได้ที่จะเล่าประวัติศาสต์แห่งความอดทน ความยากลำบากให้เพื่อนๆ ฟัง เหอๆ ... ความภูมิใจเล็กๆ น้อยๆ เน๊าะ

ก็เล่ากันแบบหมดเปลือกกันเลยค่ะ ละเอียดยิบยาวยืด... ก็นะ...ฝึกมาเยอะก็จริง แต่ทุกวันนี้ก็ยังออกเสียงเดี้ยงๆ อยู่บ้างล่ะค่ะ ได้หน้าลืมหลัง คำไหนไม่ได้ใช้นานก็ลืมไปซะงั้น บางทีพูดได้ออกเสียงได้แต่ก็ขี้เกียจซะงั้น 555+ .... ก็ขอทิ้งท้ายไว้ว่า ...

สู้ๆ และโชคดีนะคะ

ยุ้ย

มกราคม 2554

* ฝึกออกเสียง http://digitalasparet.se/uttal/fyrsid/vokaler.htm