Work experiences in Sweden - ประสบการณ์ทำงานในสวีเดน

เรื่องเล่าประสบการณ์ทำงานจากหลากหลายสาขาอาชีพ และอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องและน่าสนใจ

ผู้ช่วยพยาบาลในบ้านพักคนชรา

ก่อนอื่นขอแนะนำตัวนิดนึง ชื่อ เนาว์ ค่ะ เป็นสาวโคราชโดยกำเหนิด ย้ายมาอยู่ที่สวีเดน เมื่อปี พ.ศ. 2545 (ค.ศ. 2002) ปัจจุบันอาศัยอยู่ที่เมือง มาเรียเฟรด (Mariefred)

มาอยู่ที่สวีเดนครึ่งปีแรกก็ยังไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันค่ะ รอเวลาเข้าเรียน SFI จนในที่สุดก็ได้เข้าเรียน SFI เรียนอยู่ประมาณ 8 เดือนก็จบ หลังจากที่จบ SFI ก็เรียนต่อ คอมวุคซ์ (Komvux) ลงเรียนแทบทุกวิชาของกรุนด์ เทอมเดียวจบ แล้วไปต่อยิมนอเซียมอีก 1 ปี เรียนจบแทบจะทุกวิชาแล้ว ไม่รู้จะต่ออะไรดี คิดอยู่นานสองนาน ตัดสินใจเข้าไปหาอาจารย์แนะแนว ก็เลยตัดสินใจเลือกลงเรียนสายอาชีพ ผู้ช่วยพยาบาล (Omvårdnadsprogram) พอดีตัวเองเรียน ภาษาสวีเดนกรุนด์ (SAS G), ภาษสวีเดน A (SAS A ), คอมพิวเตอร์, คณิตศาสตร์ จบหมดแล้ว เลยได้เรียนผู้ช่วยพยาบาล 3 เทอม ซึ่งหมายความว่า ต้องเรียนร่วมกันกับคนสวีเดน เริ่มหนักใจขึ้นมาทันที เพราะว่าภาษายังไม่แข็งแรงเท่าที่ควร แต่ก็สู้ค่ะ

เรียนผู้ช่วยพยาบาลเทอมแรกนั้น หนักใจที่สุดดูเหมือนจะต้องออกไปรายงานหน้าชั้น เพราะเราพูดและออกเสียงไม่ค่อยได้ แต่ไม่ถอย ก็จดใส่กระดาษยืนอ่านหน้าชั้นนั่นแหละ พยายามอ่านช้าๆ เพื่อนร่วมชั้นก็ฟังออกบ้าง ไม่ออกบ้าง แต่ก็ไม่มีใครบ่น เขาคงสงสารน่ะ การเรียนก็มีสอบแทบทุกอาทิตย์ ทำงานกลุ่มรายงานหน้าชั้น ทำงานเดี่ยว ถ้าใครอยากได้เกรดสูงก็มีให้เลือก ก็จะในลักษณะอธิบายมากขึ้น หาข้อมูลมากขึ้น เขียนแบบใช้ความคิดของตัวเอง อธิบายหาเหตุผลมาอ้างอิง พร้อมยกตัวอย่าง

หลังจากนั้นก็ไปฝึกงานค่ะ มีให้เลือก แฮมแช้นท์ (Hemtjänst) ต้องออกไปตามบ้านของคนแก่ กับ ฝึกที่บ้านพักคนชรา (Äldreboende) ตัวเองเลือกฝึกที่บ้านพักคนชรา (Äldreboende) เพราะว่าที่ฝึกงานอยู่ใกล้บ้านค่ะ ฝึกอยู่ 5 อาทิตย์ ก็ฝึกงานผ่านเรียบร้อยไปด้วยดี เทอมที่สองของการเรียน ก็ยังในรายการเดิมๆ เรียนเริ่มยากขึ้นมาเป็นลำดับ มีสอบมากขึ้น ทำรายงานมากขึ้น ออกไปสัมภาษณ์ อาจารย์จะกำหนดให้ค่ะว่าจะไปที่ไหน เช่น ตามโรงเรียนคนพิการ ฯลฯ สำหรับเทอมนี้ภาคบังคับต้องไปฝึกงานกับคนที่สมองเสื่อม (Dement) เท่านั้นค่ะ ก็ยังคงรูปเดิม ฝึก 5 อาทิตย์ เครียดมากเลยค่ะ เพราะต้องใช้ความอดทนสูงมากเป็นพิเศษ แต่กระนั้นผลการฝึกงานก็ผ่านไปด้วยดี

เทอมสุดท้าย เรียนหนักมากว่าเดิม ยากกว่าที่คิดไว้เยอะ สู้อีกเทอมน่ะ เทอมนี้ทุกคนต้องออกไปฝึกงานที่โรงพยาบาลค่ะ มีหลายแผนกให้เลือก ก็ยังคง 5 อาทิตย์ เหมือนเดิม ผลก็ผ่านการฝึกงานไปด้วยดี และแล้วก็มาถึงวันสุดท้ายของการรอคอย ใบประกาศในฐานะผู้ช่วยพยาบาล ติดป้ายชื่อ พร้อมเข็ม จากผู้อำนวยการ คอมวุคซ์ ภูมิใจมาก น้ำตาไหลเลย

หลังจากจบผู้ช่วยพยาบาล เดือนธันวาคม ปี พ.ศ. 2550 (ค.ศ. 2007) ก็เริ่มออกสมัครงานค่ะ ทั่วคอมมมูน ตัวเองสมัครงานไม่เคยส่ง ใบสมัคร (CV) ทางอินเตอร์เน็ต แต่ใช้วิธีไปยื่นใบสมัครด้วยตัวเองกับมือ ให้เขาเห็นว่าเรากล้า และมั่นใจว่าทำได้ พูดภาษาสวีเดนได้ แต่ช่วงที่รอก็ยังทำงานเป็นพนักงานชั่วคราวอยู่ ถ้าเขาเรียกไปทำ (รายชั่วโมง)

จนกระทั่ง เดือนมกราคม พ.ศ. 2551 (ค.ศ. 2008) เจ้านายของบ้านพักคนชรา (Chef Äldreboende) ที่เมืองสแตรงแนส (Strängnäs kommun) โทรมาตามตัวให้ไปเทรนงาน 3 วัน ดีใจมาก อย่างน้อยเขาก็เรียกแหละ ก็ไปค่ะ หลังจากเทรนงานก็ได้ทำงานเป็นพนักงานชั่วคราวอยู่ ประมาณ 1 เดือน บังเอิญมีพนักงานเขาลาออกเพราะเขาได้งานใกล้บ้าน เราก็เลยได้งานทันที แต่ก็ยังเป็นพนักงานชั่วคราว แต่ได้รับเงินเดือนประจำ (Vikariat) อยู่ประมาณ 8 เดือน ก็ได้รับการบรรจุเป็นพนักงานประจำ พร้อมได้ใบขับขี่มาครอง พร้อมๆ กัน ภูมิใจ และก็ดีใจมากจนพูดไม่ออกค่ะ

หลังจากนั้นชีวิตเริ่มเปลี่ยนไปเยอะ เรียนรู้จากการทำงานกับเพื่อนชาวสวีเดน (ที่ทำงานมีคนไทยเพียงคนเดียวค่ะ) การเข้าสังคมกับเพื่อนร่วมงาน การทำงานป็นทีม การทำงานกับคนแก่ในบ้านพักคนชราต้องใช้ความออดทนสูงถึงสูงมากเป็นพิเศษ ความใจเย็น ความรอบคอบ ต้องมีมาก ต้องสอบเอาใบประกาศจ่ายยา (ต้องสอบทุกปี เพราะหลังจากเราสอบผ่าน อายุการจ่ายยาใช้ได้แค่ปีเดียว) สอบเอาใบประกาศฉีดอินซูลิน สวนปัสสาวะ ทำแผล มีการเข้าคอร์สอบรมอย่างต่อเนื่อง

ทุกคนมีหน้าที่รับผิดชอบต่างกัน ตัวอย่างเช่น บางคนดูแลการสั่งอาหาร, ดนตรี ฯลฯ ส่วนตัวเองมีหน้าที่รับผิดชอบ เรื่อง ความสะอาด (Hygien) และ
อุปกรณ์ เหี่ยวกับหูฟัง (Höraparat) หรือเรียกว่า Hörombud ก็จะมีการอบรมค่อนข้างบ่อย บางครั้งอบรมเช้า จนถึง สี่โมงเย็น บางทีต้องเข้าห้องแลป แต่ไม่กลัวค่ะ เพราะไปหลายคนทั่วคอมมูน ได้ความรู้มากมาย เราก็จะมาเขียนรายงานให้เพื่อนที่ทำงานอ่านว่าเราไปอบรมได้อะไรมาบ้าง ก็ถือว่าฝึกภาษาไปในตัวค่ะ

ข้อความทั้งหมดที่เล่ามานี้ได้มาจากประสพการณ์จริงค่ะ ซึ่งคนบางคงอาจจะมองว่าอาชีพผู้ช่วยพยาบาล เป็นงานชั้นต่ำ เป็นงานเช็ดขี้ เช็ดเยี่ยว (ขออภัยนะคะที่ใช้ภาษาไม่สุภาพ แต่ตัวเองอยากเล่า เพราะได้ยินมากับหูก็เท่านั้น) แต่ตัวเองกลับคิดว่าเป็นงานดี งานสุจริต และมีเกียรติ และก็รักงานนี้มาก ทุ่มทั้งแรงกายและแรงใจค่ะ

จนถึงปัจจุบันนี้ ทำงานที่บ้านพักคนชราแห่งนี้ได้ประมาณ 4 ปีแล้วค่ะ แล้วก็รักและก็ชอบมากค่ะ ก็อยากจะฝากบอกเพื่อนๆ น้องๆ ที่จะเข้ามาเรียน หรือกำลังจะเรียนว่า งานตรงนี้ต้องทำด้วยใจรักค่ะ ต้องใส่ใจ และที่สำคัญต้องใช้ความอดทนเป็นพิเศษ

ขอเป็นกำลังใจให้กับคนไทยทุก ๆคน ที่กำลังเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นี อย่าเพิ่งท้อถอยกับอะไรๆ ที่ยังมาไม่ถึง ท้อได้ แต่อย่าถอยนะคะ

ด้วยรักและปารถนาดี

เนาว์ค่ะ
29 สิงหาคม 2555