|
คุยกับแก้วกัลยา
ตอน ชีวิตพนักงานทำความสะอาด 4 (ตอนจบ)
ไม่ชอบอะไรในที่ทำงาน?
ไม่ชอบที่ว่า มันกินตรงไหนแล้วทิ้งตรงนั้นพวกนักเรียนน่ะ ฮ่า ๆ ๆ ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า กินกล้วยเปลือกกล้วยก็อยู่ตรงใต้ขา กินกาแฟ ถ้วยกาแฟก็ตั้งอยู่
ก็มีอยู่อาทิตย์นึงลองดูซิว่าจะเป็นไง มีหนังสือพิมพ์บนโต๊ะก็ไม่เก็บทิ้งให้ ไม่รู้ใครมาเก็บ มีคนคิดดี เพราะเราทำสะอาดแล้ว เค้าไม่อยากนั่งสะอาด อยากนั่งสกปรก เลยบอกยามว่า เธอไม่ต้องไปเก็บนะ ดูซิว่าพวกเค้าจะเก็บมั๊ย?
ในที่สุดพวกเค้าก็ต้องเก็บทิ้้งขยะ เพราะมันเยอะเกินอยู่บนโต๊ะ ไม่มีที่วางของ ฮ่าๆ ๆ … เค้าก็วางกองๆ ๆ แล้วโต๊ะที่เค้าอ่านหนังสือเค้าต้องวางคอมฯ วางสมุดหนังสือกัน แล้วเอาหนังสือพิมพ์มาวางแล้วเค้าจะไปนั่งตรงไหน จะวางของยังไง ก็ดูว่าเค้าจะทำยังไง ผลสุดท้ายเค้าก็ต้องเก็บทิ้งขยะ เราเป็นผู้ชนะแล้ว ฮ่าๆ ๆ
ที่ไม่ชอบอีกก็มี พวกผู้หญิงจะมักง่ายเวลาเป็นเมนส์ไม่เอากระดาษห่อผ้าอนามัยก่อนทิ้้ง เป็นไงมาก็ทิ้งอย่างงั้น เหม็นมากๆ เหลือกินเลยน่ะ เค้ามีถุงเทาๆ วางไว้ในห้องน้ำ ให้ห่อผ้าอนามัยก่อนทิ้ง กระดาษในห้องน้ำก็มีเยอะแยะ ห่อกระดาษแล้วจะได้ไม่มีกลิ่น นี่เปิดมาแดงโล่ อู้หู กลิ่นสุดๆ เลย... ถุงก็มีสำรองเยอะแยะ จะใส่ถุงแล้วมัดปากถุงทิ้งก็ได้ แต่นี่ไม่ทำเลยน่ะ
อะไรที่ชอบที่ทำงาน?
ชอบพนักงานในที่ที่ทำงานอยู่ มีแต่คนใจดี หัวหน้าของพวกพนักงานก็ดี คือเค้าไม่ถูดูกเราน่ะ เค้าให้เกียรติคนทำความสะอาด ถ้าไม่มีคนทำความสะอาดมันก็เลอะเทอะ มีแต่คนทำสกปรก เค้าไม่มองว่าเราต่ำ เสมอภาคกับเค้า นั่งกินข้าว นั่งพักด้วยกันได้ ชอบในระบบตรงนี้ มีอะไรก็คุยกันได้ มันดีที่เค้าให้เกียรติเรา ไม่ดูถูกเรา ชอบตรงนี้มาก
คือไงล่ะ ถ้าเป็นบ้านเราเดินคลานแทบไม่ไหว ยิ่งเห็นหัวหน้าใหญ่เดินมาคงยืนตัวลีบ... นี่เดินสวนกัน ยิ้มให้กันแฮะๆ ทักกันเฉย คือมีข้อเปรียบเทียบเคยทำที่บ้านเราแล้วมาทำที่นี่ มันมีข้อแตกต่าง ทำความสะอาดที่เมืองไทยก็ทำ เค้าจ้างไปทำโน่นนี่ เคยทำในโรงงานก็ทำ
และก็ชอบที่มีงานทำ ไม่เซ็ง ทำไปเรื่อย ๆ มีหน้าที่ที่ต้องทำ ต้องรับผิดชอบ รับผิดชอบดีมั่งไม่ดีมั่ง วันไหนโมโห ก็แม่มรึงเอ้ยยย... ขึ้คาส้วมไว้ พอสงบใจได้ก็นึกขอบคุณเค้านะ ที่ทำให้เราได้ขัดส้วม ได้มีงานทำ ก็ตลกดีถ้าคิดในทางที่เป็นสุข แต่ถ้าเจอก็ปรี๊ดขึ้นมา...
ที่นี่มีเวลาให้พักผ่อนเยอะ บ้านเราทำงานลูกเดียว ไม่มีเวลาหยุด ที่นี่ถึงงานจะหนักลำบากแต่ก็แค่ช่วงเช้า แต่บ่ายมาเราก็สบายหน่อย ได้พักสิบห้านาทีตอนสิบโมง ก็นั่งพักนั่งเล่น นั่งหายใจทิ้ง ฮ่าๆ ๆ ตอนเที่ยงก็พักครึ่งชั่วโมง ตอนบ่ายมาไม่มีงานทำเราก็นั่งพักได้ รอเวลาจนกว่าจะถึงเวลากลับบ้าน เอากุญแจไปเก็บในตู้เซฟ มีรหัสของใครของมันให้ แล้วก็กลับบ้าน
รถเข็นประจำตำแหน่ง และ อุปกร์ที่ต้องใช้ในการทำความสะอาด
การทำงานต่างจากที่เมืองไทยยังไง?
อุปกรณ์การทำงานต่างจากบ้านเราเยอะ ดีกว่าบ้านเราเยอะ อย่างเช่น ม๊อบถูพื้น มีทุกขนาด จะเอาแบบไหนที่เหมาะกับการทำงาน ซอกเล็กซอกใหญ่ พื้นแคบพื้นกว้าง น้ำยาก็ดีทุกอย่าง มีสำหรับถูพื้น สำหรับห้องน้ำ แยก ไม่รวมกัน ส่วนที่เมืองไทยก็ขวดเดียวละมั้ง เคยทำมา อุปกรณ์ก็ต่างกันลิบหลี่ อันเดียวถูแล้วถูอีก ถูทุกอย่าง ที่นี่มีแยกต่างหาก บันไดใช้อันเล็ก สำหรับพื้นก็มีต่างหาก สมัยพี่ทำเมืองไทยไม่มีรถเข็นให้ สมัยนี้อาจจะมีแล้วมั้ง สมัยก่อนกับสมัยนี้มันต่างกันเน๊าะ
ทิ้งท้ายให้ข้อคิดคำแนะนำหน่อยค่ะ
คนเรามาอยู่ที่นี่ต้องกระเสือกกระสนดิ้นรนทุกอย่าง ให้รู้จักความพอประมาณ "ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน" ขยัน อดทน หมั่นเพียร วิสาหะ เพราะอยู่ที่นี่อะไรก็พึ่งตัวเองทุกอย่าง ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนจริงๆ … ต่างคนก็ต่างมา เพื่อนดีก็มี เพื่อนดีหาได้น้อย เพื่อนไม่ดีเยอะแยะ เพื่อนกินมันเยอะ เพื่อนตายมันน้อย เพราะฉะนั้นคนเราต้องเอาตัวรอดด้วยตัวเองทุกอย่าง แข่งกันทุกอย่าง พอมีกินมีใช้ไม่อดไม่อยากก็โอเค
ที่นี่ถ้าใครอยู่แบบพอเพียงได้ก็รวย รู้จักมัธยัส ถ้าใครฟุ่มเฟือยทำได้มาก็เหลือแต่ตัว แล้วแต่ว่าคนเราจะเลือกทางเดินทางไหน ชีวิตของใครของมัน...
แก้วกัลยา
เมษายน 2554
|
Go to top