|
หนทางสู่การเป็นผู้ช่วยกุ๊ก ตอนที่ 7
เวลาผ่านไป ไวเหมือนโกหก ตอนนี้ได้เวลาเปิดเรียนอีกแล้ว
เทอมนี้เป็นเทอมที่สอง และเป็นเทอมสุดท้ายสำหรับหลักสูตรนี้ เราเริ่มวันแรกด้วยการนั่งคุยกันสนุกๆ ว่าใครไปทำอะไร ที่ไหนมาบ้างในช่วงปิดเทอมหน้าร้อนในห้องเรียน ดื่มชา กาแฟกันแบบสบายๆ จากนั้นก็เป็นการวางแผนการเรียนสำหรับวิชาต่างๆ ที่เหลืออยู่
เริ่มกันด้วยวิชา "ครัวเย็น" (kallkök) ซึ่งจะเป็นการทำอาหารว่าง ทั้งคาวและหวาน รวมทั้งซอสต่างๆ ครูแบ่งนักเรียนออกเป็นสามกลุ่ม คือกลุ่มที่จะทำของหวาน ทำของว่างพวกสลัดและแซนวิช และทำขนมปัง จากนั้นจะแจกแผนการเรียน วันและเวลาใช้งานห้องครัวของแต่ละกลุ่ม รวมทั้งรายการอาหารต่างๆ
การทำงานในครัวในเทอมนี้แตกต่างจากเทอมที่แล้วเป็นอย่างมาก เพราะครั้งนี้ครูจะให้แค่รายการอาหารมา ส่วนเรื่องวัตถุดิบให้นักเรียนจัดการเอง ดังนั้นทุกคนจึงต้องวางแผนการทำงานของตัวเองอย่างรอบคอบ ต้องตรวจเช็ครายการเครื่องปรุงล่วงหน้า และสั่งของก่อนลงมือทำหนึ่งวัน ไม่งั้นก็ได้นั่งเฝ้าห้องเรียนแทน แล้วก็จะทำงานไม่เสร็จทันตามเวลาที่กำหนด ซึ่งอาหารทั้งสามส่วน ส่วนละ ๓๐ อย่างเป็นอย่างต่ำ และจะต้องทำให้เสร็จภายในสามอาทิตย์ หมายความว่าต้องทำเมนูละอาทิตย์ ซึ่งเท่าที่นับๆ แล้วเราจะสามารถทำอาหารได้วันละ ๔-๕ อย่างเท่านั้น เพราะเราได้รับอนุญาตให้เข้าครัวได้แค่อาทิตย์ละ ๓ วัน วันที่เหลือเป็นการเรียนทฤษฎีเกี่ยวกับอาหารที่เราทำ
จากการแผนการอันซับซ้อนนี้ของครูจึงไม่มีนักเรียนคนไหนทำอาหารเสร็จครบทุกอย่างจนถึงขนาดได้ MVG อย่างมากก็ได้แค่ VG
บางครั้งเราก็รู้สึกว่าครูหวงคะแนนจังวุ๊ย นักเรียนก็เก่งๆ กันทั้งนั้นจะกั๊กคะแนนไว้ทำไมหนอ (ไม่ค่อยเข้าข้างตัวเองเลยเนอะ)
Vaniljglass med ingefärspäron och chokladsås
หลังจากสามอาทิตย์ผ่านไปก็ได้เวลาสอบเพื่อเก็บคะแนน สอบคราวนี้ก็เหมือนคราวก่อน นักเรียนจับฉลากรายการอาหารในวันสอบ เขียนอธิบายเครื่องปรุงและวิธีทำส่งก่อนลงมือปฏิบัติ โดยคราวนี้ต้องทำทั้งอาหารว่างก่อนมื้ออาหาร ขนมปัง และของหวาน ให้เวลาสามชั่วโมง ก็ค่อนข้างกดดัน โดยเฉพาะทำขนมปังหรือคุ๊กกี้ เพราะปริมาณของส่วนผสมมันต้องเป๊ะ จะเดาสุ่มๆ เอาเหมือนอย่างอื่นไม่ได้ แต่สุดท้ายแล้วทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี เพราะเรากระซิบบอกสูตรกันคนละนิดละหน่อยเวลาครูเผลอ อิอิ
แต่จริงๆ แล้วพวกเราได้รับความช่วยเหลือจากครูทางอ้อมอยู่พอสมควร ครูจะเดินเข้าเดินออกมาตรวจงานเป็นระยะ เวลาเห็นเราผสมอะไรไม่ชอบมาพากลก็จะถามว่าทำอะไรนั่น ทำไมทำแบบนี้ ทำแบบนี้แล้วรู้ไหมว่าผลลัพท์จะเป็นยังไง ซึ่งเรื่องนี้ช่วยให้เราคิดตามและรู้ได้ว่าที่ทำอยู่มันไม่ได้เรื่อง ฮ่าๆ ก็ต้องลองกันใหม่จนกว่าจะถูกต้อง
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
พิณ
เขียนเล่าเรื่องไว้เมื่อ ธันวาคม 2553
|
Go to top