กว่าจะได้ VG จาก SFI-kurs มาเชยชม
สวัสดีค่ะเพื่อน ๆ เราชื่อ บุ๊คกี้ นะคะ เราย้ายมาสวีเดนปลายเดือนกรกฎาคม 2008 หลังจากมาถึงก็ติดต่อสำนักงานภาษีเพื่อขอมีเลขประจำตัว รอประมาณหนึ่งอาทิตย์เห็นจะได้ หลังจากนั้นเราและสามีก็ไปติดต่อกับคอมวุกซ์อีกครั้ง จริง ๆ คุณสามีติดต่อไว้ก่อนที่เราจะมาถึงสวีเดนแล้วแต่ทางคอมวุกซ์ดำเนินการอะไรไม่ได้เนื่องจากเรายังมาไม่ถึงและยังไม่ได้รับเลขประจำตัว จากนั้นคอมวุกซ์ก็รับเราเข้าเป็นนักเรียนแต่ว่ายังไม่มีคอร์สเริ่มตอนต้นเดือนสิงหาคมจึงให้เรารอเรียนคอร์สเปิดใหม่ต้นเดือนตุลาคม (หรือพฤศจิกายน จำได้ไม่แม่นค่ะ)
คุณสามีใจร้อนเพราะกลัวเราอยู่บ้านเฉย ๆ แล้วจะเบื่อบวกกับอยากให้เราเริ่มเรียนเร็วที่สุดเลยคุยกับเราว่าระหว่างที่รอเราน่าจะไปเรียนกับโรงเรียนเอกชนที่มัลเมอร์เพราะอย่างน้อยก็น่าจะเรียนได้หนึ่งคอร์ส แล้วหลังจากนั้นคุณสามีก็โทรไปบอกคอมวุกซ์ว่าฉันจะให้ภรรยาไปเรียนโรงเรียนเอกชนที่มัลเมอร์แล้วนะ
เย็นวันเดียวกันเจ้าหน้าที่ของคอมวุกซ์ก็โทรกลับมาหาคุณสามี และบอกว่ามีคอร์สตอนเย็นที่ว่างอยู่เราสามารถไปเริ่มเรียนได้ระหว่างที่รอเรียนภาคปกติที่จะเริ่มในเดือนตุลาคม โดยจะเรียนสัปดาห์ละสองวันคือทุก ๆ วันอังคารและพฤหัส ฯ หลังจากนั้นเราและสามีก็ตกลงกันว่าดีกว่ารอสองเดือนหรือไปเรียนเสียเงินเอง
ถึงวันที่ไปเริ่มเรียนก็ไปเข้าห้องเรียนด้วยความตื่นเต้น แต่ปรากฏว่าเครียดและผิดหวังกลับมาอย่างแรงเนื่องจากตัวเราเองไม่ได้มีความรู้ภาษาสวีดิชเลยแม้แต่น้อย ครูก็ไม่พูดหรืออธิบายเป็นภาษาอังกฤษเลย เครียดและกดดันมาเนื่องจากเพื่อนๆ ที่เรียนในห้องด้วยกันดูเหมือนจะเข้าใจภาษาบ้างแล้ว บางคนก็พูดได้เป็นต่อยหอยแล้วด้วยซ้ำ กลับมาบ้านก็มาบ่นให้สามีฟังยกใหญ่ว่า แล้วแบบนี้ฉันจะไปเข้าใจอะไรหละในเมื่อเขาไม่พูดภาษาอังกฤษเลย อย่างเนี้ยมันทำให้ฉันไม่อยากไปเรียนหรอก สามีก็ได้แต่ให้กำลังใจพร้อมกับบอกว่าฉันจะช่วยเธอให้ได้มากที่สุดลองไปเรียนอีกครั้งนะ ถ้าเธอคิดว่าไม่ดีเราก็ค่อยกลับไปสมัครเรียนกับโรงเรียนเอกชนเองก็ได้
เราก็เลยกลับไปเรียนอีกหนึ่งครั้งแล้วก็กลับมาบ่นเหมือนเดิมว่าไม่เข้าใจและไม่ได้อะไรเลยเนื่องจากครูไม่ยอมพูดภาษาอังกฤษ ตอนนี้เราก็บอกกับคุณสามีว่าฉันจะไม่ไปแล้วนะ ที่ไม่ไปไม่ใช่เพราะว่าขี้เกียจ แต่ถ้าสอนแบบนี้ฉันอยู่บ้านเรียนเองก็ได้ คุณสามีเลยโทรไปบอกกับคอมวุกซ์ว่า ตกลงภรรยาฉันจะไปเรียนกับโรงเรียนเอกชนที่มัลเมอร์นะ
หลังจากนั้นสองวันเราก็ได้รับจดหมายจากคอมวุกซ์ว่าให้ไปติดต่อจัดชั้นเรียนเพื่อเริ่มเรียนภาคปกติได้ เราก็ถือจดหมายฉบับนั้นไปติดต่อกับคอมวุกซ์เองตามวันและเวลาในจดหมาย แต่ปรากฏว่าเจ้าหน้าที่ที่นัดให้เราไปพบไม่อยู่ เป็นอาจารย์อีกท่านเอาเอกสารมาให้เรากรอกแทน พร้อมกับอธิบายเป็นภาษาอังกฤษให้เราฟังว่าช่องไหนต้องกรอกข้อมูลอะไร พอกรอกแล้วอาจารย์ก็บอกกะเราว่า เธอจะเริ่มเรียนชั้นบีนะเดี๋ยวฉันจะพาเธอไปหาอาจารย์ของเธอ จากนั้นก็พาเราไปหาอาจารย์ประจำชั้นพร้อมกับบอกว่าให้เรากลับมาเรียนได้วันนี้ตอนบ่าย
เราก็กลับไปตามที่บอกแต่ปรากฏว่าพอเข้าห้องไปอาจารย์ประจำชั้นก็บอกว่า ไม่มีใครโทรไปบอกเธอเหรอว่าชั้นนี้ยังไม่มีที่ว่างสำหรับเธอ เธอต้องรอก่อน เราก็บอกอาจารย์ไปว่าไม่มีใครโทร แต่ในใจตอนนั้นคิดว่าทำไมโรงเรียนนี้ไม่มีความเป็นมืออาชีพเลยนะ แต่ก็ได้แต่กลับบ้านไปรออย่างที่เขาบอก พร้อมกับบ่นให้สามีฟังไปหลายกระบุงโกย
สามีก็โทรไปติดต่อกับเจ้าหน้าที่คอมวุกซ์อีก และก็ได้รับการยืนยันว่าจะติดต่อกลับมาในวันรุ่งขึ้น หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ก็โทรกลับมาตามที่สัญญาพร้อมกับยืนยันว่าเรากลับไปเรียนได้ต้นเดือนกันยายน ซึ่งหลังจากนั้นเราก็ไปเริ่มเรียนชั้นบีโดยไม่มีปัญหาเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอีก
ตอนที่เริ่มเรียนชั้นบีบอกตรง ๆ ว่าก็ยังไม่ค่อยรู้เรื่องอยู่ดีเพราะอาจารย์ก็พูดแต่ภาษาสวีดิช อธิบายเป็นภาษาสวีดิชตลอดนอกจากถามตัวต่อตัวจึงมีอธิบายเป็นภาษาอังกฤษบ้างเป็นบางคำ ตอนเรียนชั้นบีอาจารย์เน้นสอนเรื่องแกรมม่าเละเรียนรู้คำศัพท์ง่าย ๆ มีการเรียนจากเว็ปเพจบ้าง เขียนเรียงความเป็นบันทึกประจำวันส่งทุกวัน รู้สึกสนุกบ้างเบื่อบ้างแต่ที่สำคัญรู้สึกกดดันตลอดเวลาเพราะเพื่อนร่วมชั้นส่วนใหญ่พูดโต้ตอบเป็นภาษาสวีดิชได้แล้ว แต่เรายังพูดแทบจะไม่ได้เลย
เรียนไปจนถึงเดือนธันวาคมก็สอบเพื่อเลื่อนชั้นปรากฎว่าทั้งห้องสอบผ่านอยู่สามคนและเป็นคนไทยทั้งหมด แอบภูมิใจเล็กๆ เพราะคนไทยพูดสู้เพื่อนต่างชาติไม่ได้แต่สอบผ่าน เราก็ได้ VG มาเชยชมสำหรับคอร์สนี้
โปรดติดตามตอน 2 ค่ะ
บุ๊กกี้
มีนาคม 2554
|