Picking mushrooms - เก็บเห็ดในป่าสวีเดน

เรื่องเล่าและข้อแนะนำต่างๆ เกี่ยวกับการเก็บเห็ดให้สนุก อร่อย และปลอดภัยในป่าสวีเดน

เซียนเห็ด

ถ้ามีคนถามฉันว่าชอบอะไรกับการใช้ชีวิตหายใจอยู่ในประเทศนี้…… สิ่งแรกฉันตอบได้เลยว่าว่า รักป่า รักหน้าร้อนของที่นี่โดยไม่มีการลังเล เมื่อไหร่ที่หน้าร้อนมาถึงหัวใจฉันมันชุ่มฉ่ำ กระดี้กระด้าเหมือนไก่ได้แดดในยามเช้า มีความสุขกับการเข้าป่าหาเห็ด เก็บลูกบลูเบอร์รี่ ลูกลิงง่อน ถึงแม้ว่าฉันรู้ว่ามันเป็นงานหนักและเป็นงานที่คนที่นี่เค้าไม่ทำกัน แต่ฉันก็ไม่หวั่นที่จะเรียนรู้และสะสมประสบการณ์แถมได้เงินด้วย อันนี้ของชอบ ข้อนี้แหละยิ่งกว่าซื้อหวยซะอีก

ซ้าย: ลักษณะตัวอย่างของป่าที่มีเห็ดขึ้น --- ขวา: พี่หญิงกับผลงานการเก็บเห็ด Trattkantareller

และขณะนี้ฉันก็ได้หลงรักป่าเข้าเต็มเปา ดอกเห็ดบานอยู่เต็มสี่ห้องหัวใจของฉัน เฝ้ารอคอยที่จะให้ถึงวันนั้นอย่างใจจดใจจ่อ ฉันอาจจะใหม่สำหรับที่นี่ ใหม่สำหรับการเรียนรู้ แต่ขอบอกการเข้าป่ามันไม่ใหม่สำหรับฉันเลย บ้านฉันมีป่า บ้านฉันมีภูเขา บ้านฉันมีทะเล แต่บ้านฉันไม่มีเห็ด ฮ่า ๆ ๆ … ฉันไม่เคยเข้าป่าหาเห็ดเอง มาเจอที่นี่กลายเป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้น แต่ตลอดเวลาสิบกว่าปีที่ผ่านมาชีวิตฉันคลุกคลีอยู่กับวงการเห็ด ก็เลยกลายเป็นไปไหนก็หนีไม้พ้นเรื่องเห็ดๆ "ตายกี่ชาติก็ขาดเห็ดไม่ได้" เพราะฉะนั้น… เรื่องเห็ดๆ อย่ามาโม้ซะให้เสียน้ำลายซะดีกว่า เพราะฉันไม่เคยแพ้ใครในปฐพี (ยังกับจอมยุทธไปรบ)

ฉันมีกระจกวิเศษในการเข้าป่า ทุกครั้งที่ฉันเข้าป่า ฉันจะถามกระจกวิเศษของฉันเสมอว่า… กระจกวิเศษบอกข้าเถิด… เห็ดคัลตาแรลอยู่ป่าไหน? ฮ่าๆ กระจกที่ว่าคือ แผนที่เมืองที่ฉันอยู่ และเมืองใกล้เคียง ตื่นเช้าขึ้นมาฉันก็นั่งกาง ตกเย็นก็นั่งกาง ว่างๆ ก็นั่งกาง กางจนฉีก กางแผนที่ค่ะ ดูว่าทางสายนี้จะไปออกไหนได้บ้าง ตรงไหนมีป่าบ้าง เพื่อจะช่วยประหยัดเวลาและระยะทางในการขับรถหาอย่างไร้จุดหมาย

อันนี้ต้องศึกษา ฝึกฝนฝึกวิทยายุทธ ฝึกบ่อยๆ ก็จะเป็นเซียน ดูลักษณะในแผนที่ให้เป็น ในแผนที่ถ้าคล้ายๆ ลายนิ้วมือ รับรองโอกาสมีเห็ดแน่นอน และป่าที่น่าจะมีเห็ดก็จะมีลักษณะโล่งๆ หน่อยๆ แดดส่องถึง แปดสิบเปอร์เซ็นต์ถ้ามีเฟิร์นและหญ้ารังนกด้วยรับรองเจอเห็ด แต่เทคนิคนี้ อาจจะไม่แน่เสมอไปก็ได้ … อับดุลตอบไม่ได้

การเข้าป่าที่นี่อาจไม่อันตรายเหมือนบ้านเรา แต่ก็มีบ้างที่บางครั้งเราอาจ เห็นหมี สิ่งที่พอจะช่วยได้ก่อนที่จะเข้าป่าไม่ให้เห็นหมี ก็คือ อาบน้ำซะก่อน กร๊ากกก… แล้วมันเกี่ยวอะไรกับการอาบรึไม่อาบน้ำหล่ะ เฮ้อ! แปลก ฮ้าว… ไม่เชื่อก็ลองผวนดูซิ ฮ่าๆ ๆ ๆ… เข้าป่าไม่อาบน้ำ…. เห็นหมี เอ๊อะ! มันไม่เกี่ยวกันหรอก

ซ้าย : ลูก Lingon --- ขวา: พี่หญิงกับปฎิบัติการล่าลูก Lingon

หน้าร้อนนี่ถ้าใครชวนไปเที่ยวไหนเป็นอันต้องมีเคือง ไปก็ไม่มีความสุขเพราะใจอยู่แต่ในป่า นั่งรถไปแต่ตานี่ชะเง้อมองอยู่แต่ข้างทาง กลับถึงบ้านคอนี่เหมือนยีราฟ … บางครั้งเห็นป่าสวยๆ อยากจะแวะดู เลยต้องใช้อุบายบอกสามีว่าปวดฉี่ ฮ่ะๆ … ได้ผลเพราะกลัวเราจะฉี่ใส่รถมั่ง จอดรถปั๊บ วิ่งเข้าป่าแว๊บ ไปไกลด้วยนะ เพราะฉี่มันต้องเข้าไปลึกๆ เดี๋ยวอายคน แต่จริงๆ เข้าไปหาเห็ด ป๊าดดดดดดดดดด...

บางครั้งไปเก็บเห็ดกับสามี จอดรถยังไม่ทันปิดประตูล๊อครถเลย เราหายแว๊บเข้าป่าไปแล้ว ออกมาเต็มตะกร้า แต่เค้าเดินทั้งป่ายังได้มิกี่ดอกเลย น่าสงสารจริงๆ วิทยายุทธลูกศิษย์สอนไม่จำ วิทยายุทธเลิศล้ำ ต้องฝึกบ่อยๆ และนานๆ หัดสังเกต ต้องรู้ป่า ดูป่าเป็น จมูกมีส่วน ใครเป็นริดสีดวงจมูก ภูมิแพ้งานนี้ไม่รุ่ง แรกๆ ที่เพิ่งเข้าป่าใหม่ๆ ขวัญอ่อน เจอเห็ดแล้วต้อง กรี๊ด… กรี๊ดก่อนแล้วจึงได้เก็บ ไม่ใช่กรี๊ดเพราะกลัว หรือเห็นหมี แต่…. กรี๊ดเพราะตื่นเต้น มันเยอะมากกกกกก... สุดยอดเลยฮะจ๊อสสสสสส... วิเศษสุดจริงๆ บางครั้งถ้าช้าไปแค่หน่อยเดียว เพื่อนก็ทิ้งรอยเท้าไว้ให้ดูต่างหน้าให้เจ็บใจเล่น

ช่วงไหนที่ราคาเห็ดไม่ดีก็ผันตัวเองเป็นคนเก็บบลูเบอร์รี่ เก็บลิงง่อน รูดจ้ำปึดๆ ๆ แต่ป่าลิงง่อนหรือป่าบลูเบอร์รี่จะไม่ค่อยมีเห็ด ฉะนั้นจะจับปลาสองมือนั่นยาก ถ้าช่วงเก็บบลูเบอร์รี่ ฟันจะสวย ลิปสติคไม่ต้องใช้ เก็บไปกินไป ต่างคนต่างเก็บ ต่างคนต่างกิน หันหน้ามายิ้มให้กันต่างคนต่างหัวเราะ เพราะฟันด๊ำดำ ปากด๊ำดำ ต้องใส่ถุงมือ ใครไม่ใส่นี่ช่วงนั้นจะรู้เลยว่า ยายนี่เก็บแบร์มาแน่นอน ฮ่าๆ ๆ เพราะล้างไม่ออก

ซ้าย: ต้นบลูเบอรี่ที่ขึ้นในป่าของสวีเดน --- ขวา : ลูกบลูเบอรี่แสนอร่อย

รสชาติชีวิตเลยจริงๆ มันก็สนุกดีได้เรียนรู้ ได้ชิมรสชาติของความลำบาก ได้รู้คุณค่าของความอดทน ดีกว่านั่งอยู่บ้านทรายทองเฉยๆ เป็นอัมพฤกษ์เหมือนชายน้อย... บางครั้งทำให้เกิดการเรียนรู้ รู้งาน รู้ค่าของเงิน รู้ความลำบาก ล้มลุกคลุกคลานบ้างในบางครั้งนั่นคือ รสชาติของชีวิต ทุกอย่างไม่มีอะไรที่คนเราทำไม่ได้ และไม่มีอะไรที่ได้มาด้วยความง่ายดาย

เมื่อชีวิตมาถึงจุดเปลี่ยน อย่ามัวงอมืองอเท้าหวังพึ่งลมหายใจจากคนอื่น ตนเป็นที่พึงแห่งตน สร้างความเชื่อมั่น สร้างความเชื่อถือให้ตัวเอง ลืมความสบายที่ผ่านมา ทำใจให้ยอมรับกับทางที่เราเลือกที่จะเดิน จงปรับและยอมรับกับสิ่งที่เข้ามาให้ได้ อดทน ท้อได้ แต่อย่าถอย เสียอะไร เสียได้ แต่อย่าเสียกำลังใจ ทางเดินไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบตลอดสาย บางครั้งอาจสะดุด และเจอหนามกุหลาบอาจเป็นได้

"สู้และมีสติในการอยู่ที่นี่ … ขอให้ทุกคนสนุกกับการเข้าป่าที่ใกล้จะมาถึง"

พี่หญิง

มีนาคม 2554