Life style in Sweden - วิถีชีวิตความเป็นอยู่ในสวีเดน

เรื่องเล่าประสบการณ์ในชีวิตประจำวัน เรื่องเล่าจิปาถะ นานาสาระใกล้ตัว

เที่ยวคลับเที่ยวบาร์ตามประสาป้า ๆ (ตอนจบ)

ดูสถานะการณ์เรียบร้อยแล้วก็ถึงเวลาสั่งเหล้า ป้าไก่สั่ง dry martini ของโปรด ส่งเงินไป 100 โครน แต่ไม่ได้เงินทอนกลับมา แพงบ้าเลือดเหมือนกันนิ ไม่เป็นไรน่า อาจจะอร่อยล้ำเกินคำบรรยายเหมือนที่เคยกินที่เมมฟิสก็ได้

สรุปว่า บาร์เทนดี้ชงออกมาได้รสชาติถ่มถุยมากค่ะ โอลีฟก็ไม่มีให้ เสียชาติเกิดเป็นดราย มาร์ตินี้จริง ๆ เสียดายตังค์อีกแล้ว ช่างมันถือว่าฟาดเคราะห์ รอบหน้าตรูจะไม่มากินอีก ก็แค่นั้นเอง

รีบกรอกเหล้าเข้าปากให้หมด ๆ ถึงแม้จะรสชาติถ่มถุยมันก็ยังมีกอฮอล์เจอปน ออกมาแร่ดนอกบ้านแบบนี้ต้องเติมเชื้อเพลิงนิดหน่อย ไปเต้นระบำรำฟ้อนกันดีกว่า

ดีเจเปิดเพลงไรก็ไม่รู้อ่ะ ไม่รู้จักสักเพลง จังหวะกระฉึกกระฉัก หงึก ๆ หงัก ๆ ทำไมไม่เล่นเพลง dancing queen ของฉันด้วยล่ะ แล้วเพลงของ Donna Summers อ่ะ ทำไมไม่เปิด ........... ไดโนเสาร์ยุค 80 จริง ๆ เลยนะป้าไก่เนี่ย

พอมึน ๆ เข้าไป เพลงอะไรก็เต้นได้ทั้งนั้นละ ทีแรกบอกเพื่อนว่าจะไม่เต้นหรอก จะนั่งเฝ้ากระเป๋ากุ๊ดจี่ให้ อะโหยยยย เพิ่งรู้ว่าที่นั่งรอบ ๆ ฟลอร์นี่ต้องเป็น VIP นะจ๊ะถึงจะนั่งได้ อีป้าไม่ได้เป็น very idiot person ขนาดนั้น ก็เลยนั่งไม่ได้ เลยตามเลยก็แล้วกัน

ผู้คนที่มาเที่ยวคลับเที่ยวบาร์ที่นี่มีตั้งแต่อายุ 23 ขึ้นไปถึง 60 กว่า ๆ เลยค่ะ ไม่เหมือนกรุงเทพบ้านป้า บาร์เด็ก ๆ นี่เขาไม่ได้ป้าเข้าแล้ว โผล่หน้าไปเขาถามว่าป้าจะมารับลูกกลับบ้านเหรอ ทีนี่คนแก่ก็ยังเต้นแร้งเต้นกากันได้ ขอให้มีตังค์จ่ายค่าผ่านประตูก็ใช้การได้แล้ว

เสื้อผ้าเครื่องแต่งกายของผู้คนในบาร์ก็ไม่ได้เริ่ดหรูอลังการเหมือนสมัยอีป้าจะไปออกรบตอนอยู่กรุงเทพเลย เหมือนเพื่อนบอกเป๊ะ มีตั้งแต่สวยจนถึงโทรม คืนนั้นป้าจัดอยู่ใน category สวยค่ะ ปลื้มใจจริงเชียว

เต้นกระหยองกระแหยงเหวี่ยงแขนสะบัดขา หมุนหัวไปมาราวกับคนเมายาอี เผลอตัวส่งยิ้มไปให้ตาแก่ที่เต้นอยู่ใกล้ ๆ ตาแก่รีบเบรคแดนซ์แถเข้ามาหา ว๊ายยยยย ตายห่าน ตายหงส์ หนูไม่ได้ทอดสะพาน Öresund ให้คุณตานะคะ ขอได้โปรดเข้าใจ และถอยไปห่าง ๆ

ในเวลาเพียงแค่สองนาที ป้าไก่ก็ได้เรียนรู้ธรรมชาติวิทยา อาชญวิทยาและทัณฑวิทยาในการเต้นระบำในบาร์ที่สวีเดนว่า ถ้าส่งยิ้มให้หมายความว่าอยากทำความรู้จัก (ซะเมื่อไร) ถ้าไม่อยากสร้างความสัมพันธ์กับไอ้หนุ่มไอ้แก่ที่เราไม่เคยรู้จักมาก่อนที่มีความจำเป็นต้องออกมาหาเหยื่อ เอ๊ยยยย ออกมาทำความรู้จักกับสาว ๆ นักเต้นรำ ให้ทำหน้ามึน ๆ และตาว่าง ๆ เหมือนตาคนถูกปลูกจากที่นอนกลางดึกเข้าไว้ ถ้ามุขนี้ยังไม่เวิร์คก็หันหลังให้เลยค่ะ ง่ายที่สุด

ยิ่งดึก คนก็ยิ่งเยอะ ฟลอร์ก็ยิ่งแน่น เต้นกันไปกระแทก – ทุบ-ถอง กันไปพลาง ถ้าเป็นบ้านป้าที่สารขัณฑ์คงเกิดอาการเขม่น เหยียบตาปลา รู้ป่าวว่าพ่อกูเป็นใครขึ้นมาบ้าง แต่ที่นี่ไม่มีค่ะ เต้นกันไปเรื่อยทั้งลุง ป้า น้า อา ลูก หลาน

อ้าววว แล้วไอ้หนุ่มคนนั้นเป็นไรไปแล้ว โดนการ์ดพ่อหมีสองตัว เอ๊ยสองคนหิ้วปีกโยนออกไปนอกบาร์

ป้าไก่เต้น non-stop สองชั่วโมงเพื่อเผาแคลอรี่จากแชมเปญที่กินเข้าไปช่วงหัวค่ำสองแก้วกับมาร์ตินี่รสชาติถ่มถุยอีกหนึ่งแก้ว รู้สึกสบายอกสบายใจว่าตรูข้านี่ช่างเก่งเหลือเกิน รู้จักใช้เวลาว่างในไนท์คลับให้เป็นประโยชน์ด้วยการเต้นระบำลดหุ่น

ผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมง เมื่อยขาแล้วค่ะ เต้นต่อไม่ไหว สามป้าจูงกันออกมาจากบาร์ เดินกระปรกกระเปรี้ยฝ่าหิมะกลับบ้านไปนอน

บทสรุป ป้าไก่ได้แรงบันดาลใจว่า พักร้อนปีนี้จะจับฝาชีแต่งตัวหล่อไปเต้นระบำกิ๊บเก๋ที่คลับคนแก่ในกรุงเทพดีกว่า

พี่ไก่
กุมภาพันธ์ 2555