Life style in Sweden - วิถีชีวิตความเป็นอยู่ในสวีเดน

เรื่องเล่าประสบการณ์ในชีวิตประจำวัน เรื่องเล่าจิปาถะ นานาสาระใกล้ตัว

บวชเณร

สวัสดีครับ ผมชื่อ ธรรมรงค์ ดาวสุข อายุ 18 ปี มาอยู่ที่สวีเดนได้ 5 ปีกว่าแล้ว เรียนอยู่ที่ Kristianstad เรียนอยู่สาย Restaurang och Servering ปี 2 ครับ รู้ว่ามีวัดแต่ไม่เคยไปสักที เพราะไม่มีคนพาไป ไปเองก็ไม่เป็นเพราะไม่เคยไปมาก่อน เริ่มมาเข้าวัดก็ประมาณวันที่ไปทำบุญวันสงกรานต์เมื่อปีนี้ มาอยู่ตั้ง 5 ปีกว่าพึ่งจะมีโอกาสได้มาวัด (555555+) หลังจากนั้นรู้แล้วว่าไปยังไงก็ไม่ง้อให้ใครพาไปแล้ว แล้วก็หลังจากที่บวชมาแล้วก็ว่าจะไปวัดอาทิตย์เว้นอาทิตย์ ไปทุกอาทิตย์กลัวว่าหลวงพ่อจะเบื่อขี้หน้าเอา (555555555555555555+)

ที่เข้ามาบวชเพราะว่าอยากเรียนรู้เรื่องของศาสนาและพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า ที่เข้ามาบวชเพราะรู้สึกอยากบวชครับไม่มีใครเป็นแรงบันดาลใจ แต่ที่จริงแล้วก็รู้สึกว่าอยากจะบวชตั้งแต่ตอนกลับมาถึงบ้านจากครั้งนั้นที่ไปทำบุญวันสงกรานต์ที่วัดครั้งแรกเลย ผ่านไปสองอาทิตย์ได้ ถึงบอกกับแม่ว่าอยากบวช แรงบันดาลใจอาจจะเป็นหลวงพ่อก็เป็นได้ เพราะว่าเห็นหลวงพ่อห่มผ้าเหลืองแล้วรู้สึกว่าท่านสง่ามาก เลยอยากจะบวชครับ

ก็สองอาทิตย์ก็ถึงได้ตัดสินใจบอกแม่ และคนอื่นก็หาว่าเราพูดเล่น ไม่เชื่อ เพราะว่าเรื่องบวชมันไม่ใช่ของที่จะมาพูดกันเล่นๆ แต่พอเอาจริงเข้าก็พูดอะไรไม่ออก ก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยที่จะไปถือศีลหรืออะไร เพราะว่าอยู่ที่เมืองไทยก็เอาแต่เล่น แต่ถ้าที่วัดมีงานอะไรก็มักจะไปกับป้า เช่น วันพระ เป็นต้น ก็จะตามป้าไปด้วย ที่เมืองไทยไปวัดไม่ค่อยจะบ่อยเพราะห่วงเล่นมากกว่า (55555555+) แต่พอมาอยู่สวีเดนก็เข้าวัดมาตั้งแต่วันสงกรานต์จนถึงทุกวันนี้ แต่ก่อนก็ไม่ค่อยบ่อยเท่าไร แต่หลังจากที่ไปวัดกลับมาผมก็รู้สึกว่าอยากกลับไปอีก ก็พยายามหาวันที่ว่างๆ ไปวัดคนเดียว แล้วต่อมาก็ไปบ่อยขึ้นๆ ไปหาทำอะไรที่นั่น บางทีก็อยู่กันสองคนกับยายใบ หาโน้นหานี้ทำ ถึงจะช่วยอะไรได้ไม่มากแต่ก็ทำและช่วยเท่าที่ผมพอจะช่วยได้

พอตัดสินใจได้ว่าอยากบวช ผมก็มาคุยกับหลวงพ่อแล้วก็มาถือศีล 8 ก่อนที่วัดเพื่อเป็นการฝึกหัดปฏิบัติตนก่อนจะบวชจริง พอถึงวันที่จะมาบวชเป็นสามเณร หลวงพ่อก็บวชให้ สำหรับความรู้สึกตอนที่ทำพิธีบวช และได้ครองผ้าเหลืองครั้งแรก มีความรู้สึกว่าไม่ใช่ผมคนเดิม แล้วก็รู้สึกดีมากครับ

ผมใช้เวลาในการบวชเป็นเณรประมาณ 1 เดือนได้ ส่วนกิจวัตรประจำวันก็คือ ตอนเช้าต้องตื่นแต่เช้า ตื่นประมาณ ตี 05.20 ล้างหน้าแปรงฟัน แล้วก็ห่มจีวรไปนั่งสมาธิกับหลวงพ่อ และอีกหลายคนที่อยู่วัด โดยเฉพาะหญิง/ชายที่มาบวชชีพราหม์ เป็นต้น นั่งสมาธิจนถึงเวลา 6.30 น. เสร็จแล้วต่อด้วยการทำวัตรเช้า หลังจากนั้นก็ฉันเช้า รอให้หลวงพ่อท่านฉันเสร็จแล้วก็เก็บถ้วยจานไปวางที่ครัวให้ป้าๆ พี่ๆ ที่มาวัดล้างจัดเก็บเข้าที่ แล้วก็ขึ้นห้องไปอ่านหนังสือบ้าง ฟังธรรมะบรรยายบ้าง แล้วแต่โอกาส พอถึงเวลาเพลก็ลงมาฉันเพล

ตอนเย็นประมาณทุ่มครึ่งก็ทำวัตรเย็นต่อด้วยการนั่งสมาธิจนถึงประมาณ 21.00 น. หลังจากนั้นก็เข้าห้องอ่านหนังสือก่อนนอน โดยส่วนมากแล้วหลวงพ่อท่านจะไม่ค่อยใช้งานอะไรผมมากนัก เพราะว่าท่านอยากให้ผมอ่านหนังสือมากกว่าที่จะไปช่วยท่านทำงาน ซึ่งบางอย่างมันอาจจะยากไปสำหรับผม ก็มีบ้างที่งานง่ายๆ ที่ผมได้ช่วยท่านบ้างแต่ก็ไม่มากนัก

หลวงพ่อท่านก็สอนหลายๆ อย่าง เช่น การเป็นนักบวชต้องทำยังไง เวลาคุยกับพระก็ต้องพนมมือคุย เป็นต้น แต่ก็ลืมเกือบทุกครั้ง (55555+) ก็พยายามปรับปรุงตัวเองเมื่อนึกได้ พยายามบอกตัวเองว่าจะต้องมีสติ ใจต้องไม่วอกแวก เป็นต้น ถ้าพูดถึงการสวดมนต์ นั่งสมาธิในแต่ละวัน แรกๆ ก็ไม่มีอะไรมากส่วนมากจะนั่งหลับมากกว่า แล้วหลวงพ่อก็บอกว่า ที่นั่งหลับน่ะถูกแล้ว แต่ที่มันพาเราวูบลงไปนั้นเพราะว่าใจเรายังอยู่กับที่ ยังไม่เข้าถึงอะไรสักอย่างนี้แหละ จำไม่ได้ (5555555555555+)

(โปรดติดตามตอนต่อไป)

เซียงน้อย
สิงหาคม 2554