เรื่องวุ่นๆ แต่ละวันในชั้นเอสเอฟอี (ตอนจบ)
เรียนๆ ไปครูบอกว่า ฉันสังเกตุเห็นว่า เธอมีปัญหาเรื่องการออกเสียง ลองไปหาโลโก้เพียด เพื่อให้เค้าช่วยปรับช่วยแก้ไขให้มั๊ย? … เราก็งงๆ ทำไม? เราบกพร่องตรงไหน? ครูบอกว่า เช่น ออกเสียงตัว R กับ L ไม่ชัด ภาษาของเธอไม่มีเสียงนี้หรอ? … ฮ่าๆ ๆ ขำก่อนแล้วตอบว่า มีแต่ไม่พูดเอง ไม่ใช่นักข่าวในหน้าจอทีวีนี่ ถ้าจะให้ออกเสียงก็ได้ … แล้วก็ออกเสียง ร.เรือ ล.ลิง ให้ครูฟัง … ครูก็อ๊ะ อยากให้ไปลองดู เดี๋ยวจองเวลาให้
ครูส่งเรากับเพื่อนคนจีนไปเรียน ก็ตอนนั้นยุ้ยออกเสียงไม่ชัดและยิ่งเป็นคนพูดเสียงเบาๆ เอื่อยๆ ด้วย คำหลายๆ คำออกเสียงยาก ลิ้นมันไม่ไปอ่ะ เสียงตัว U เงีั้ย เสียงโน่นนี่อีก... บางทีถ้าให้พูดทั้งประโยคนี่ เมโลดีหายบ้าง แอ๊กเซ้นต์หายบ้าง หางเสียงหายบ้าง ไม่ใช่แค่ตัว ร หรือ ล เท่านั้น เหอๆ ก็เวลาพูดมัวแต่ใช้หัวนึกว่าจะต้องพูดอะไรยังไง จะโต้ตอบยังไง วุ่นวายไปหมดในหัว ก็เลยลืมเรื่องการออกเสียงให้ถูกต้องไปหมดสิ้น …
กับเพื่อนสนิทในห้องเดียวกัน
พอไปเรียนกับโลโก้เพียด โอ่ววว... คนเอเชียเต็มห้องเลย ฮ่าๆ ๆ … เค้าก็สอนให้ออกเสียงโน่นนี่ ให้คลิกหาฟังในคอมพิวเตอร์เป็นส่วนใหญ่ เรียนๆ ไปเริ่มรู้สึกไม่ได้อะไรมากเท่าไหร่ คนเรียนเยอะ คนสอนคนเดียว ไม่ทั่วถึง ไปแล้วเหมือนไปนั่งฝึกเองซะมากกว่า เวลาก็มีให้น้อยด้วย รีบๆ เร่งๆ เลยไปบอกครูว่าเลิกไปและ เดี๋ยวจะพยายามให้แฟนชั้นฝึกให้ละกัน พอรู้แนวแล้วว่าต้องอะไรยังไงน่ะ หลังจากนั้นก็ให้ซานต้าสั่งสอนเต็มที่... เน้นๆ กันไปทีละคำกันเลยทีเดียว ตัวไหนออกเสียงยากนักก็ต้องฝึกกันให้หนักๆ ให้คุ้นปาก
แป๊บๆ เรียนจบระดับซี … ไวเหมือนโกหก ... วันๆ นึงเรียนไม่รู้กี่เรื่องต่อกี่เรื่อง เรียน สอบ เรียน สอบ … ในแต่ละครั้งใครที่สอบไม่ผ่านตามเกณฑ์ครูก็ให้ซ่อม เกณฑ์ที่ต้องผ่านในแต่ละครั้งคือต้องไม่ต่ำกว่า 80 หรือ 90 % อ่ะ สูงชะมัดเล้ยยย...
เรียนๆ ไปนี่ก็เครียดเหมือนกันนะคะ เรียนทุกวัน เสาร์อาทิตย์ยังได้การบ้านมาทำ วันๆ ไม่ได้ไปไหนเท่าไหร่ วนไปๆ มาๆ บ้านกับโรงเรียนเป็นส่วนใหญ่ เรียนเสร็จก็กลับบ้านพักผ่อนแล้วก็ทำการบ้าน อ่านทบทวน และก็ยังมีอื่นๆ ที่ซานต้าจัดพิเศษให้อีก ก็อดทน ขยัน อึดสู้ไป เพราะด้วยใจอยากได้ดีเหมือนพี่ๆ เพื่อนๆ คนอื่นๆ ที่เค้ามาอยู่ก่อน อยากได้งานดีๆ ทำ... ก็เชื่อคนที่เค้าอาบน้ำร้อนมาก่อนค่ะ …
เพื่อนๆ ในห้องก็ค่อยๆ หายไป เพราะว่าบางคนเค้าต้องการทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเอง เรียนเยอะแล้วไม่มีเวลาทำงาน เวลาเรียนรบกวนเวลาทำงาน ก็หยุดเรียนไป บางคนเป็นเด็กเรียนมหาลัย ที่มหาลัยเรียนหนักขึ้นก็หายไป บางคนก็มาเรียนระหว่างรองาน พอได้งานก็หายไป บางคนเรียนไปด้วยทำงานพาร์ทไทม์ไปด้วยตามกำลัง ก็มีหลายคนที่เรียนอย่างเดียว
และใครที่อยากหางานทำก็บอกครูในห้องได้ แล้วครูจะพาไปรายงานตัวกับพนักงานอารเบียตฯ (Arbetsförmedlingen) ที่มาโรงเรียนคอมวุกซ์เป็นประจำ ใครโชคดีก็ได้งานไป ส่วนบางคนที่ยังไม่ได้งานนั้นบางทีอารเบียตฯ ก็จะส่งไปเข้าคอร์สอบรมนั่นนี่ให้ตามความเหมาะสม ได้ตังค์ด้วย
ทางจักรยาน... ปั่นจักรยานไปเรียน
เรียนๆ ไปแต่ในใจลึกๆ แล้วเบื่อ เครียด ท้อ เหนื่อย ไม่ชอบเรียนภาษา อยากทำงานใจจะขาด คนเคยทำงานมา มีชีวิตโลดแล่นตามประสา... แต่จู่ ๆ ก็ต้องไปเรียนหนังสือ อยากได้อะไรก็ต้องขอเงินซานต้า อยากทำไรก็ไม่ได้ทำตามใจชอบ
ซานต้าบอกว่า ขอเหอะนะ ตั้งใจเรียนภาษาให้จบก่อนเพื่องานการที่ดีในอนาคต เชื่อฉันซิ ไงตอนนี้ก็ทำตัวเป็นเด็กนักเรียนสวีเดน ประหยัดไรได้ก็ประหยัด ใช้สอยแบบเด็กนักเรียนไป จะได้รู้ว่าชีวิตเด็กนักเรียนสวีเดนเป็นไง รอทำงานก่อนค่อยทำอยากที่ตัวเองต้องการ
ส่วนเพื่อนๆ พี่ๆ ที่รู้จักที่ได้คุยกันก็บอกให้เรียนภาษาก่อนเช่นกัน จะได้งานดีๆ และโอกาสดีๆ อื่นๆ … ไม่อยากให้เป็นแบบเค้าที่คิดทำงานไปเรียนไป ไปๆ มาๆ ก็ไม่ไหวก็เลือกที่จะทำงาน และก็ทิ้งการเรียนภาษาไปเลย ครั้นจะให้ทิ้งงานกลับมาเรียนภาษาก็ยากเต็มทน เลยตามเลยไป
นอกจากนี้ซานต้ายังบอกอีกว่า เรียนไปๆ ฉันจะเลี้ยงดูเธอเอง ไม่ต้องกังวล ฉันอยากให้เธอเรียนภาษาก่อน... จะได้งานดีๆ ทำ เงินเดือนเยอะๆ แล้วตอนเกษียรจะได้เงินในแต่ละเดือนเยอะพอใช้ ไม่ต้องลำบาก … ก็ไว้เธอเรียนจบ ทำงานแล้วก็ค่อยมาเลี้ยงดูฉันกลับคืน... เง้อ ฮ่าๆ ๆ … เข้าใจคิดเน๊าะ
ยุ้ย
มีนาคม 2554
|
Go to top