เครียด
ไปอ่านกระทู้ของกิ๊บที่เวบบ้านไทยมาแล้ว...นึกถึง "ความกดดัน เครียด สนุกสนาน มิตรภาพ ความอบอุ่น ในห้องเรียนเอสเอฟอี" น่ะ
ยุ้ยเรียน SFI ได้ไปพักนึงแล้วครูก็จับไปเรียนคอร์ส Akademikerspåret ที่ต้องเรียน SFI และ Svenska som andra språk A พร้อมกัน ครูก็ขู่ว่า ใครคิดว่าไม่ไหวก็บอก จะได้หาห้องใหม่ให้ แต่ต้องรอไปก่อน เพราะว่า ไม่มีห้องไหนว่างตอนนี้ ต้องรอห้องเปิดใหม่ ...
"ใครจะไปรอล่ะ แล้วใครอยากจะเริ่มเรียนใหม่อีกที ทุกคนก็เลย เอาก็เอาว่ะ ตายเป็นตาย"
ครูยังขู่ต่ออีกว่า เธอจะต้องสอบเอสเอฟอีเร็วๆ นี้นะ ตั้งใจเรียน และ ไปเรียนตัวเองให้มากขึ้นด้วย ที่ห้องอย่างเดียวไม่พอหรอก
"เราก็นับๆ เวลากัน โอย ได้เรียนแค่หกเดือนแล้วต้องไปสอบ ตอนนี้เหมือนจะยังงูๆ ปลาๆ อยู่เลย เหลืออีกสามเดือนเองก็จะสอบ อนาคตจะเป็นยังไง ที่เคยได้ยินเพื่อนๆ มาเค้าเรียนนานกว่าเราอีกถึงได้ไปสอบ"
ครูต่ออีกว่า เอาล่ะ ต่อจากนี้ไปเราจะเรียนกันเข้มข้นกว่าเดิม การบ้านก็ต้องเยอะกว่าเดิม
"ฮ่วย แค่นี้ก็หืดขึ้นคอแล้ว"
พอเรียนไป ระดับภาษาสองอันนี้ต่างกันมาก เครียด การบ้านเยอะ และตอนนั้นเป็นหน้าหนาว อากาศแปรปรวน เราเป็นเด็กนอกเพิ่งมาอยู่ ก็เกิดอาการ ดีเเพรส หดหู่ใจ เหนื่อย ไม่มีพลัง โดยไร้เหตุผล มันก็เลยแย่กันไป เพื่อนในห้องแต่ละคนมาเรียนด้วยใบหน้าหมองเศร้า ทำการบ้านไม่เสร็จ
ครูสอน Svenska som andra språk A ก็ไม่สนใจว่านักเรียนจะเป็นไง แควะๆ ลูกเดียว แกก็ขู่ว่า ทำตัวเอื่อยเฉื่อยอย่างงี้แล้วจะสอบเอสเอฟอีได้มั๊ย? ถ้าสอบเอสเอฟอีไม่ผ่าน ก็ไม่ได้เรียน Svenska som andra språk A ต่อไปน่ะ เธอต้องไปเริ่มเรียน กรุนด์ฯ โน่น
โอยยย... เครียดลงตับค่ะ ครูสองห้อง ขู่กันทุกวัน ไม่อยากไปเรียน
กดดันเพราะว่า เราเรียน Svenska som andra språk A มาเยอะแล้ว อีกไม่เท่าไหร่ก็จะจบ แล้วถ้าเราไม่ผ่านเราก็ไม่ได้เรียนต่อให้จบ.... เสียเวลาป่าว เสียพลังงาน เสียความรู้สึก
"ไม่รู้ว่าทำไมเรียนแค่สองตัวมันเครียดกว่าเรียน ๘ ตัวในมหาลัยที่เมืองไทยอีกอ่ะค่ะ"
เพื่อนในห้องหลายคนนั่งร้องไห้เลยแหละ กดดันเรื่องเรียน เครียดที่ไม่มีงานทำ บางคนก็เครียดเรื่องครอบครัวตัวเอง แต่ทุกคนก็สู้ต่อไป เพื่อนบางคนย้ายห้องหนีไปเลย สมาชิกในห้องเหลือน้อยลงๆ คนที่เหลือ ก็สู้ และให้กำลังใจกันไป เรื่อยๆ จนวันสอบมาถึง
..
...
เปิดข้อสอบชุดแรกออกมาดู...ตกใจ... แล้วก็รีบลงมือทำ ๆ ..
สอบๆ ข้อสอบง่ายกว่าที่คิดมาก ทุกคนก็เลยผ่านมาได้
โล่งอกไปเปราะนึงค่ะ ยิ้มหน้าบาน ฉลองกันนิดหน่อยที่โรงเรียน
เป็นความทรงจำที่อยากจะลืมเลือนค่ะ
เล่าความหลังมาซะยาวเลย อิอิ เริ่มจะแก่แล้ว ฮ่าๆ ๆ
.......................ต่ออีกภาคนะ.........................
สองเดือนก่อนสอบ ครูก็พูดย้ำไปย้ำมา ว่าจะสอบแล้วนะ นับถอยหลังแทบทุกวัน พอคนไหนไม่ทำการบ้านก็ว่า แล้วงี้สอบได้มั๊ย?
ทุกอย่างที่ชั้นให้ทำเนี่ย ปูทางเพื่อการสอบนะ ชั้นทุ่มเท แต่เธอทุ่มทิ้ง งั้นหรอ? ครูก็ พูด ๆ ๆ ... นักเรียนก็ เครียดๆ ๆ กดดันมากเพราะเรียนแค่ ๖ เดือนเอง แล้วโดนส่งไปสอบ ก็เลยบอกครูกันไปว่า หยุดสักทีเถอะ ช้านโตแล้ว แต่ละคนก็จบมากันสูงๆ ทั้งนั้น ชั้นรู้อะไรควรไม่ควร และที่ไม่ทำการบ้าน ใช่ว่าขี้เกียจ แต่ทำไม่ทัน เพราะด้วยเหตุผลส่วนตัว และก็เธอให้การบ้านเยอะ ใครจะไปทำทันล่ะ หลังเลิกเรียนช้านก็คลุกอยู่แต่กับการบ้านของเธอเนี่ยแหละ
แบบว่า พูดสวีเดนได้เยอะกันแล้วไง ก็ตอกครูกลับกันไป และวันนั้นก็บอกครูว่า งั้นหาอะไรมาให้ฝึกซ้อมฝีมือในห้องด้วยก็จะดี ครูใจดี และ รับฟัง เสมอ ก็เลยจบกันไปด้วยดี โล่งไปเลย ก็ผ่านมาได้ด้วยดีค่ะ จบไปแล้วหนึ่ง แต่มีอีกหลายตัวรออยู่ เหอๆ
ก็ตามเดิม ไปบ่นที่บ้านไทยมากะเค้าด้วย ก็เลย เอามาแปะที่นี่ด้วยซะเลย ยิงนัดเดียวได้นกสองตัวเลย อิอิ
เล่าเมื่อ 1 พฤษภาคม 2551
|