: Diary :

+ 2011 + 2554 +

ถึงคราต้องย้ายบ้าน / 30 พฤศจิกายน 2554

การทำความสะอาดห้องก่อนย้าย

พอเค้ากลับไปแล้วก็รีบต่อคอมฯ ให้ซานต้าก่อนเพราะว่า ต้องใช้เมล์ติดต่อโน่นนี่ จะใหัเฝ้าโทรไปติดต่อโน่นนี่ก็ไม่ได้เรื่อง เพราะว่าเวลารับโทรศัพท์เค้ามีให้น้อย โทรไปก็ไม่เคยจะติด สายไม่ว่างเล้ยยยย... กรณีเร่งด่วนที่ต้องเมล์คือ ของเข้าห้องได้ไม่หมด วางไว้ใต้บันได พอดีเจอพนักงานภาคสนามของ LKF ถามเค้าว่า พอมีห้องเก็บของว่างป่าว? เค้าตอบว่า มีนะ หลายห้องอยู่ แต่ต้องติดต่อกับสำนักงานใหญ่ ถ้าได้เค้าก็จะทำเรื่องระบุลงสัญญาเพิ่มให้ … ค่ะ เลยต้องรีบเมล์ไปจัดการโดยด่วน

วันนี้นัดเจ้ยไว้ เจ้ยจะมาช่วยทำความสะอาด กะว่าจะไปเคลียร์ห้องรอ เช่น แกะกระดาษกันเปื้อนออก ดูดฝุ่นเป็นต้น สรุปว่า ไม่ได้ทำไรเลยจนเจ้ยมา ข้าวปลาก็ยังไม่ได้แตะ แค่หาเศษขนมยัดใส่ปากไป ตามด้วยน้ำปริมาณมาก ใจสู้ค่ะ ใจมันไม่หิวไม่อยากนะ แต่ท้องมันร้อง ฮ่าๆ ๆ ช่วงนี้กินน้อยนอนน้อย ใจไม่อยากกินอยากนอน อยากทำงานให้เสร็จอย่างเดียว

เจ้ยมาราวๆ บ่ายสองมั้ง มาถึงก็ขัดๆ ๆ ในครัว เราก็เคลียร์ห้องโน่นนี่ไป แล้วก็เริ่มมืด ไฟก็ไม่มี เพราะว่าปลดโคมไปไปหมดแล้ว ต้องไปค้นหาโคมไฟอ่านหนังสือมาใช้แก้ขัด เหอๆ แล้วเจ้ยก็ต้องรีบกลับ ก่อนหน้านี้เรากลัวว่าจะทำไม่ทัน ก็เลยโทรไปขอความช่วยเหลือกับพี่ไก่และพี่เจี๊ยบ เฟรดดริกก็อาสามาช่วยด้วย พอเจ้ยไปได้สักพักเค้าก็ทยอยกันมาช่วย

แต่ว่าอีชั้นมีแต่น้ำยาเช็ดทำความสะอาดทั่วๆ ไป อุปกรณ์ก็ไม่มี ถุงมือก็ไม่มีให้พี่เค้า โดนบ่นซะ เพราะมาแล้วไม่รู้จะเอาอะไรทำ แง่มๆ ขอโทษคร่า หนูไม่รู้อ่ะ ไม่เค้ยไม่เคย ไม่เคยย้ายบ้าน ไม่รู้เรื่องอะไรเลย แล้วพี่เค้าก็หยิบๆ ของที่มีอยู่ไปปรับประยุกต์ใช้กัน เศร้าเลยเรา เหอๆ แล้วก็โทรขอให้เฟรดดริกหาถุงมือมาให้ด้วย อร๊าย เค้าจะมาช่วยแล้วยังไปรบกวนเค้ามากมายอีกตรู … ปกติทำความสะอาดตามยถากรรมค่ะ แพ้สารเคมี เลยไม่ค่อยมีทั้งน้ำยาทำความสะอาดและอุปกรณ์ และครานี้ก็หาซื้อแบบสารสกัดธรรมชาติตามที่เจ้ยแนะนำมาไว้นิดหน่อยเองอ่ะ

ตัวอย่างสารเคมีที่ใช้ในการทำความสะอาด (แค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น)

พี่ๆ เค้าลงมือทำกันไป ระหว่างนั้นก็ถามว่า ตรงนี้ทำยั้ง? ยังค่ะ ตรงนั้น? ตรงโน้นตรงนี้? ยังค่ะพี่ ทำไปแค่ในครัว ตายๆ แล้วจะทันมั๊ยเนี่ย? พี่ก็แนะนำว่า ขอบประตูต้องเช็ดให้สะอาด หน้าต่าง ทุกซอกทุกมุมในห้อง ตะปูก็ต้องถอนออก อุปกรณ์ถอนก็ไม่มีให้พี่เค้าถอนตะปู แง่มๆ ผนังก็ต้องเช็ดให้สะอาด ห้ามมีฝุ่นเกาะ เพดานด้วย ตรวจเชคหยักไย่ด้วย … มืดค่ะมองไม่ค่อยเห็นเท่าไหร่ โคมไฟก็ช่วยได้ไม่มาก ทำไปกันตามยถากรรม เหอๆ

แล้วเฟริดดริกก็ตามมาสมทบ มาพร้อมกับถุงมือ อุปกรณ์เสริม พร้อมน้ำยา เหมือนรู้ว่าเรากำลังอยากได้กันอยู่ หุหุ พอมาถึงเฟรดดริกก็จัดการทำความสะอาดอย่างชำนิชำนาญ จากการสอบถามก็ทราบว่า คุณเธอมีประสบการณ์มามากหลาย พี่ไก่ก็ย้ายมาหลายครั้งหลายที่แล้ว แต่ละคนผู้เชี่ยวชาญทั้งนั้น ก็ดีค่ะ มาช่วยด้วย แล้วก็มาแนะนำเพิ่มเติมด้วยว่าอะไรควรทำ ตรงไหนไม่ควรพลาด แล้วควรทำยังไง

ย้ายของไปจะหมดแล้ว แต่ว่า ยังไม่ได้ย้ายของในตู้เย็น ไม่มีเวลาคิดถึงเลยอ่า กะว่าจะย้ายๆ แต่ก็ไม่ได้ย้ายไปสักที พี่เค้าเปิดดูก็บอกว่า นี่ของในตู้เย็นนี่ปกติเค้าต้องรีบเอาไปก่อนเลย จะได้รีบล้าง และละลายน้ำแข็งในตู้แช่แข็งด้วย เราก็ปิดสวิตท์ตู้เย็นแล้วรีบเก็บๆ ใส่ถุง แล้วใส่รถลากไปบ้านใหม่ แล้วก็จัดเข้าตู้ด้วย กลัวของเสียอ่ะ … พี่เค้าก็แนะนำว่า ถ้าล้างเช็ดแล้วก็เปิดประตูตู้เย็นทิ้งไว้นะ มันจะได้ไม่เหม็นอับ

พอกลับมาบ้านเดิมอีกรอบ พี่ๆ เค้าลากลับไปบ้านกันแล้วอยู่นานไม่ได้เพราะว่าต้องตื่นแต่เช้าไปทำงานกัน เราเองก็มีเรียนสิบโมงเช้าถึงเย็นเลย แต่ก็ยังทำต่อไปเรื่อยๆ กะให้งอมๆ ง่วงๆ ก่อนค่อยกลับไปนอน เที่ยงคืนอีกแล้วค่ะ เพลิน อย่างที่บอก ใจมันสู้ ทำจนลืมไปว่าร่างกายอ่อนล้า ฮ่าๆ ๆ ซานต้าโทรจิกให้กลับบ้าน แกแซวว่า จะทำให้ห้องเก่ากลายเป็นห้องเพิ่งสร้างใหม่หรือไงเธอ? แร๊งงง...

อ๊ะอีกแล้วค่ะ ถึงร่างกายจะอ่อนเพลียแค่ไหน นอนน้อยยังไง แต่ว่าก็ตื่นเช้าอยู่ดี หกโมงเช้า ล้างหน้าล้างตา แต่ว่าไปต่อไม่ไหว แปลกๆ งงๆ มีไข้ โอยๆ ๆ ไรนี่อย่าเพิ่งได้ป่าว? ขอล่ะ ไม่มีเวลาจะมาป่วยนะ มาเป็นไรตอนนี้ ก็หาอะไรกินแล้วกินยา กินวิตามิน เดินวนไปวนมาในบ้านใหม่ พอใกล้เวลาไปเรียนแล้วก็ยังไม่ดีขึ้น เลยไม่ไปซะเลย นัดเพื่อนทำรายงานด้วยอ่ะ ขอโทษน้าเพื่อนน้า

พอร่างกายเริ่มโอเค ไข้ลดแล้วก็แบกเครื่องดูดฝุ่นไปบ้านเดิม ฟ้ามืดๆ มัวๆ ไม่สว่างมาก แต่พอไปถึงก็เห็นว่า ที่ทำความสะอาดไปแล้วนั้นมันยังไม่สะอาดจริงอ่า คราบโน่นนี่ยังมีอยู่เลย แง่มๆ ตะปูก็ยังไม่ได้ถอนอีกหลาย ก็เลยเริ่มทำใหม่หมด ที่หนักสุดเห็นจะเป็นหน้าต่าง เพราะว่ามีหลายชั้นต้องแกะออกมาทำความสะอาด ขอบหน้าต่าง กรอบหน้าต่างมอมสุดๆ ขัดจนแขนล้าแล้วล้าอีก

เราไม่เคยขัดทำความสะอาดหน้าต่างขนาดนี้มาก่อนเลย เคยจะทำเพราะเห็นบ้านอื่นเค้าทำกันตอนหน้าร้อน แต่ซานต้าบอกไม่ต้อง จะทำไปทำไม เราก็เลยไม่ทำ แต่พี่ๆ เค้าบอกว่า ต้องทำเรื่อยๆ ปีละครั้งก็ยังดี ต้องเก็บรายละเอียด ทำความสะอาดส่วนต่างๆ โดยเฉพาะในครัว ตรงข้างๆ เตา หลังเตา ควรหาโอกาสทำความสะอาดใหญ่สักที … ก็ได้ความรู้จากพี่เค้ามากมายเลยค่ะ ขอบคุณที่มาช่วยทำความสะอาดและชี้ทางสว่างให้ยุ้ยนะคะ

สภาพหลังจากทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว

ขัดหน้าต่างไปเรื่อยๆ ก็เริ่มมืดลงๆ เริ่มหนาว มองดูนาฬิกาเห็นว่ายังไม่ดึกก็ทำไปเรื่อยอย่างใจเย็น สักพักซานต้าโทรมา บอกว่า นี่เธอหายมานานมากเกินไปแล้วนะ กะจะเอาให้บ้านเก่าที่ไม่เคยซ่อมมายี่สิบกว่าปีให้เป็นบ้านเหมือนสร้างใหม่หรือไงนี่? กลับได้แล้วดึกแล้ว เลิกเดี๋ยวนี้ ช่างมันเหอะ ก็ถามแกว่ากี่โมงแล้ว แกว่าสามทุ่ม อ้าว นาฬิกาข้อมือเพิ่งหกโมงเย็น แง่มๆ นาฬิกาสงสัยสำลักน้ำและสารเคมีตายไปตอนหกโมงก่าๆ แหงมๆ

บอกซานต้าว่า พื้นยังไม่ได้ทำเลย อีลีเม้นต์ก็ยังไม่ได้เช็ด เหลือมู่ลี่ด้วย ตอนนี้กำลังเร่งมืออยู่ ปล่อยชั้นเหอะ ให้ชั้นทำให้สุดความสามารถของชั้น … แล้วก็ขัดต่อไป แขนก็ล้าแล้ว ได้แผลมาหลายที่ด้วย เมื่อยสุดๆ แต่ก็อย่างที่บอก ใจมีอำนาจเหนือกายจริงๆ เหอๆ ทำต่อไป เก็บรายละเอียดโน่นนี่แล้วเคลียร์ของและรีบดูดฝุ่น เครื่องดูดฝุ่นก็เสียงดังจริงๆ ไม่รู้ว่าไปรบกวนเพื่อนบ้านป่าวอ่ะ ดูดฝุ่นเสร็จก็ถูๆ พื้น เที่ยงคืนกว่าแล้ว ก็ค่อยๆ ย่องแบกของลงมาใส่รถลากกลับบ้านใหม่ อ่วมเลย ไปถึงก็อาบน้ำอาบท่า หาไรลองท้องแล้วก็นอน แต่ก็ยังกังวลๆ นะคะว่า ที่ทำไปนั่นสะอาดจริงป่าว เพราะทำไปในความมืดอ่ะ แง่มๆ กะว่าตื่นเช้ามาจะแอบไปเชคอีกนิด คงได้แค่ไปดูแหละ ทำไรมากไม่ได้หรอก เพราะต้องรีบไปคืนกุญแจห้องเดิม และไปโรงเรียนอีก

เช้าตื่นมาก็แปลกๆ ที่มือ มือบวมค่ะ เส้นเลือดพองขึ้นมา น่ากลัวมากอ่ะ คงใช้งานมือหนักไปหน่อย จะหยิบจะจับไปก็ไม่ถนัด แผลเต็มมือ เจ็บด้วย แงๆ แล้วเดินไปดูสภาพห้องเดิมก่อน ก็โอเคอยู่นะ แต่ว่าดูดฝุ่นได้ไม่เรียบร้อย แถมมีเศษผ้าขี้ริ้วด้วย พื้นไม้เก่าๆ เวลาถูๆ ขัดๆ มันก็เลยกินเนื้อผ้าไปพอสมควร หุ ๆ ก็แบกเครื่องดูดฝุ่นไปดูดอีกหน่อย เชคข้าวของว่าลืมไรป่าว? ถ่ายรูปห้องโล่งๆ เก็บไว้เเป็นขวัญตาด้วย ไม่เคยเห็นห้องนี้โล่งๆ แบบนี้เลย เคยเห็นแต่ห้องรกๆ แน่นๆ เต็มไปด้วยข้าวของซานต้า

จากนั้นก็ยืนไว้อาลัยห้อง ฮ่าๆ ๆ ชั้นต้องย้ายจากเธอไปแล้วหรอนี่ อยู่มาเกือบจะห้าปีแล้ว ไงก็ขอบคุณนะที่เป็นที่พักพิง ทำไรล่วงเกินไปก็ขอโทษด้วย คงไม่ได้เจอกันแล้วเน๊าะ อาลัยอาวรณ์ไปเรื่อยเปื่อย ฮ่าๆ ๆ

(โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ ใกล้จะจบแล้ว... - เรื่องที่ได้เรียนรู้ระหว่างย้ายบ้าน)

// ยุ้ย