: Diary :

+ 2011 + 2554 +

บินลัดฟ้าเยี่ยมเยียนบ้านเกิด / 9 มิถุนายน 2554

สวัสดีค่ะ ก็กำลังอยู่ระหว่างเดินทางกลับบ้านเกิดเมืองนอนค่ะ ระหว่างนั่งรอเปลี่ยนเครื่องอยู่ที่ Istanbul, Turkey ก็เลยหยิบแลบท้อปคู่กายออกมาอัพเดทไดอารี่ซะหน่อย ... นานๆ เดินทางไกลๆ ทีก็ตื่นเต้นดี ... อากาศร้อนทุกๆ ที่ที่ไปเหยียบ เลยเหนื่อยๆ และอึดอัดๆ ไงไม่รู้บอกไม่ถูก แถมเมาเครื่องบินด้วย เหอๆ อีกอย่างออกจากบ้านที่ลุนด์มาแต่เช้าตรู่ กว่าเครื่องจะออกก็เกือบบ่ายแล้ว หิวมั่กๆ พอเครื่องขึ้นเรียบร้อย อาหารมาเสิร์ฟปุ๊บก็ฟาดซะเกลี้ยงเลย จากนั้นก็หลับ ฮ่า ๆ ๆ ...

คิดว่า อาจจะเหนื่อยและเพลียมาจากหักโหมทำงานส่งครูที่มหาลัย ใกล้ๆ ช่วงจะปิดเทอมทีไรงานเยอะประจำ พอส่งงานเสร็จก็มีเวลาสองวันเตรียมตัว ทั้งให้ตัวเอง ให้ซานต้า และลูกชายบุญมา บุญมาไม่ได้ไปไทยด้วยนะคะ แต่เตรียมย้ายไปอยู่กับแม่ของแฟนพี่ที่รู้จักน่ะ บุญมาของเยอะ เจ้าตัวยุ่งน่ะไม่รู้เรื่องหร้อก แต่แม่มันนี่ล่ะ ฮ่าๆ ๆ ... เหนื่อยมั่กๆ ขอบอก เดินไปเดินมาปั่นจักรยานไปโน่นนี่ขาแทบหลุด แถมแดดสวีเดนแรงมาก แพ้แสงยูวีแสงจ้าน่ะค่ะ เกือบแย่เหมือนกัน ฟาดพาราเซตาม่อลแล้วคลานขึ้นเตียง นอนๆ พอมีแรงก็ออกไปทำโน่นทำนี่ต่อ ... ฮู่ ชีวิต เหนื่อยมากๆ กะว่าไปไทยจะไปนอนตีพุง สบายๆ พักให้สะใจซะหน่อย

บุญมา กับ เพื่อนใหม่ในบ้านที่จะไปอยู่ด้วย

ยุ้ยไปเยี่ยมเยียนพ่อแม่พี่น้องสองปีครั้งค่ะ จะไปเฉพาะช่วงมหาลัยปิดเทอมตอนซัมเมอร์ (มิ.ย. - ส.ค.) ... ปีนี้ซานต้าตามไปด้วยแกชวนอยู่นาน 2 เดือนแน่ะ นานๆ ไปบ้านทีก็อยากหอบโน่นหอบนี่ไป ครานี้ได้น้ำหนักกระเป๋า 30 ก.ก. ไม่มีบัตรสะสมไมล์อะไรทั้งนั้น สายการบินตุรกีสมัยก่อนๆ เค้าให้แค่ 20 โล พอตอนนี้ให้สามสิบข้าพเจ้าก็บ้าจี้จะใช้สิทธิ์นั้นให้คุ้ม หาโน่นนี่ใส่ไป ของเริ่มเต็มกระเป๋าลองยกดู หนักมากกกกก... ยกแทบไม่ขึ้น ก็เลยลองชั่งคิดว่าจะเกินที่ไหนได้เหลืออีกเกือบสิบกิโล ส่วนกระเป๋าซานต้าเหลือยี่สิบโล หุหุ

กระเป๋ายุ้ยก็มีของเล็กๆ น้อยๆ ของกิน ขนมไปฝากเด็กๆ ของฝากจากสวีเดน เสื้อผ้า ... ส่วนของซานต้าว่างจัดก็เลยไปซื้อลูกชิ้น ฟาลูคอร์ฟ แฮม ซิล มันฝรั่ง เนย ขนมปังแข็ง เป๊บเปอร์ค่อกก่ะ มายัดใส่ๆ ลงไป แน่นเอี้ยด ... ทำยังไงๆ ก็ไม่ครบสามสิบโลสักกระเป๋า ได้เป๋าละยี่สิบโลนิดๆ เอง ... อีกอย่างแค่ยี่สิบโลก่าๆ ก็ยกตัวโย้แล้ว เลยล้มเลิกความพยายาม ช่างมัน แต่ขากลับมาสวีเดน อีชั้นจะใส่ให้เต็มเหนี่ยวเลย ฮ่าๆ ๆ

ซานต้าแกขาไม่ค่อยดีเราก็ใจดีขอแบกทุกกระเป๋า กระเป๋าเดินทางสองใบ เป้อีกสองใบ ที่จริงซานต้าก็ช่วยได้ แต่นังเมียบ้าพลังเอง หุหุ คนสวีเดนเห็นก็ใจดีเน๊าะ มาขอช่วยยก แหม่ประทับใจจริงๆ ไม่ต้องส่งสายตาอ้อนวอนเลย หรือว่าเค้าจะทนเห็นสภาพไม่ไหว เหอๆ ... นี่ขนาดกระเป๋าไม่ครบตามน้ำหนักที่ได้ก็ยังทุลักทุเล ลากตัวโย้ ถ้าขากลับใส่ครบจะเป็นไงก็ไม่รู้เนี่ย เหอๆ ... เรื่องกระเป๋านี่ก็ดูวุ่นวายตอนยกขึ้นลงรถเมล์กับรถไฟเท่านั้นล่ะ ที่เหลือก็สบายแล้ว...

นี่ก็นั่งรอเปลี่ยนเครื่องตั้งหลายชั่วโมง นั่งรออยู่ในศูนย์อาหารของกินยั่วยวนไปหมด เห็นคนโน้นกินคนนี้กิน ทนไม่ไหวก็เลยจัดการซูชิกับไก่ทอดไปแล้ว มีแผนการจะกินอีกหลายอย่างด้วย ฮ่าๆ ๆ ๆ ... เรื่องช้อปตามดิวตี้ฟรีข้าพเจ้าไม่ค่อยสนหรอก ไม่รู้จะซื้ออะไรกะเค้า อิอิ

Lund - Istanbul - BKK

ส่วนตัวแล้วไม่ชอบนั่งเครื่องสายตรงไปไทยค่ะ ชอบเปลี่ยนเครื่องมากกว่า ได้แวะหายใจพักผ่อน ได้เปิดหูเปิดตา หาดูนั่นนี่ หาของอร่อยๆ กิน ก่อนเดินทางต่อไป ... โฮะๆ ออกแนวเห็นแก่กินนะเรา ... ก็เคยนั่งสายตรง อึดอัด เครียดบอกไม่ถูก และพอถึงบ้านก็ป่วยเป็นอาทิตย์ เข็ดเลยค่ะ ... เดินทางแบบต้องแวะเปลี่ยนเครื่องก็ชอบไปดูของแปลกตามดิวตี้ฟรี นั่งดูผู้คนโน่นนี่ไปเรื่อย ถ้าจะซื้อของก็ซื้อของกินนั่นแหละ เหอๆ เรื่องช้อปกลับไทยที่ไทยดีกว่า สะใจกว่าเยอะแยะมากมาย อิอิ

เฮ้อออ... คิดถึงลูกชายบุญมาจัง ไม่รู้ว่าจะเป็นไงมั่งแล้ว กะว่าไปถึงไทยแล้วจะโทรเชคซะหน่อย ก็เอาไปฝากเค้าเลี้ยงตั้งแต่เย็นก่อนออกเดินทาง บ้านนั้นเค้ามีแมวอยู่แล้วสามตัว มีอีกตัวไปเพิ่ม แต่ละตัวเค้าก็มีมุมประจำคนละห้อง บุญมาเดินสำรวจบ้านไปมาก็ไปแอบหลับอยู่ในอ่างล้างมือ ฮ่าๆ ๆ จองห้องน้ำเย็นๆ สงบๆ อยู่บ้านบุญมาก็ชอบไปนอนในห้องน้ำ คงจะสงบเย็นมั้ง... บุญมาสำรวจบ้านใหม่ไปมาคงเหนื่อย ท่าทางจะงอมมากๆ ไปจับๆ ก็ลืมตาแทบไม่ขึ้น จูบร่ำลากันอยู่นานสองนาน โอยๆ ไม่เคยห่างกันนานและไกลอย่างนี้มาก่อนเลย ก็ได้แต่หวังว่าทุกอย่างจะเป็นไปด้วยดีกับบุญมา รักและผูกพันมากค่ะ อยู่สวีเดนวันๆ ก็ไม่มีใคร แมวกับซานต้านี่ล่ะ

ไปไทยครานี้ไม่แพลนนอะไร ขอสบายๆ อยากทำไรก็ไปทำดีกว่า เหนื่อยกับการเรียน และใช้ชีวิตอย่างเร่งรีบมานาน นี่ก็กะไปกินๆ นอนๆ เล่นๆ ที่บ้านนอก ใน กทม. และชะอำ ขอไปปลดปล่อย ... อยากไปบวชถือศึลที่ไทยด้วย ไปเรียนรู้ไปดูว่าเค้าทำไงกัน เผื่อได้อะไรดีๆ มาปรับประยุกต์ใช้ให้เหมาะกับจริตตัวเอง ...

พอเรียนหนักๆ เครียดๆ นานๆ แล้วนี่ก็เริ่มเข้าใจแล้วว่า ทำไมคนสวีเดนเค้าเฝ้ารอคอยฮอลิเดย์ยาวๆ กัน เค้าชอบไปพักกันนานๆ ไกลๆ มันเป็นอะไรที่สำคัญของชีวิตไป เราเองตอนนี้ก็เห็นความสำคัญของวันหยุดพักผ่อนมากขึ้น คราก่อนไปเมืองไทยไปเดือนเดียว อยากทำโน่นทำนี่ เจอคนโน้นคนนี้ วิ่งนั่นนี่ พอกลับมาสวีเดนก็เหนื่อยกายแทบแย่ แต่ใจน่ะสดใสแล้วได้อาหารใจมาเพียบจากไทย ... ครานี้ขอใหม่ ขอทั้งอาหารกายและใจเลยแล้วกัน ต้องใช้เวลาอันมีค่าอย่างมีสติ ไม่โลภ...

ปีไหนไม่ได้ไปไทยก็ออกเที่ยวซัมเมอร์ตามประสา ไปตามป่าตามเขา ชมธรรมชาติ ไปวัดไปวา บวชถือศีล บางทีเพื่อนก็แวะมาเยี่ยม เที่ยวสวีเดนแบบเดินทางไปไกลๆ นี่ก็แพงเหมือนกัน ... ส่วนตัวยุ้ยถ้าเที่ยวสวีเดน ชอบแบบขับรถไปกันกับเพื่อนๆ ไปกินลมชมวิว ถ่ายรูปเล่น ปิ๊คนิค คุยกันสนุกนสนาน นานๆ ได้เจอกันทีทำอะไรแบบนี้มีความสุข ประทับใจมากมาย

แอบตื่นเต้นนิดๆ ว่าอะไรจะเป็นอะไรต่อไปที่เมืองไทย ...

// ยุ้ย