: Diary :

+ 2008 + 2551 +

อยู่สวีเดนมาครบปี เมื่อ ๗ เมษา / 2 พฤษภาคม 2551

แวะมาเล่าเพราะว่าเพิ่งนึกได้น่ะ...

อืม... ไวเหมือนกัน ปีนึงแล้วที่สวีเดน พูด อ่าน เขียน ฟังภาษาเค้าได้แล้ว แต่ว่า ยังมิมีงานทำจริงๆ จังๆ

ยังดูเลื่อนลอย อนาคตชีวิตที่นี่ยังดูเลือนลางเหลือเกิน

ก็กะว่าจะเอาจริงเอาจังกับ MM WebDesign ของตัวเองหลังจากเรียน SFI จบ

แต่ก็ยังทำได้ไม่เต็มที่เท่าไหร่ มันดูเหมือนเพิ่งเริ่ม แต่ก็เริ่มมาจนจะครบปีแล้ว

ทำไมน่ะหรอ? ก็เพราะว่ายังติดเรียนภาษาตัวอื่นอยู่เนี่ยแหละ แล้วอีกอย่างก็อยากพักหายใจด้วย ที่ผ่านมาเรียนมาหนักมากจนแทบหาเวลาส่วนตัวไม่ได้เลย

แต่ก่อนนั่งหน้าคอมฯ ทำการบ้าน อ่านหนังสือ คลุกๆ แต่กับเรื่องเรียน แฟน เพื่อนฝูง ลืมไปชั่วขณะ

ตอนนี้เหมือนตื่นจากภวัง ออกมาโลดแล่นกับชีวิตที่ดูเหมือนจะปกติ เหอๆ

ได้มีเวลาทำอะไรที่ตัวเองอยากทำมากขึ้น มีเวลาโรแมนติก หวีตหวานกับตาซานต้ามั่ง หัวใจค่อยพองโตหน่อย

อีกอย่างก็มีเวลาทำเวบหาตังค์ได้เพิ่มนิดหน่อย ดีใจน่ะ

อยากมีงานทำจริงๆ จังๆ ไม่อยากเรียนแล้ว... แต่ก็ เฮ้อ ...

ตอนนี้ก็กะว่าจะหาเรียนเกี่ยวกับ การทำเวบ และ โปรแกรมอื่นๆ ที่อยากเรียน และก็จะเรียนเรื่องถ่ายรูปด้วย

กำลังบ้าถ่ายรูปและก็เพิ่งได้กล้องมาใหม่น่ะ ก็อยากเอาจริงเอาจังจนถึงขั้นหาตังค์ด้วย

ตั้งใจจะเรียนเองที่บ้าน หลายทีแล้ว แต่ก็ไปไม่ถึงไหน อิอิ

ก็ทำไปเรื่อยๆ ทำวันนี้ให้ดีที่สุด ปูทางเพื่ออนาคตไปเรื่อยๆ สักวันเราคงจะได้อะไรดีกับชีวิตเองนั่นแหละ

ทั้งไขว่ขว้าโอกาส และ ก็รอโชคชะตา อวยชัย

อืม... ก็นึกถึงที่เค้าชอบพูดกันว่า "อยู่เมืองนอกสบาย"

ใช่ซะเมื่อไหร่ล่ะ ... ก็ต้องต่อสู้ดิ้นรนไปเหมือนกับอยู่เมืองไทยนั่นแหละ

อยู่เมืองนอกดูเหมือนจะหนักกว่าที่ต้องมาตั้งต้นชีวิตใหม่ ... จริงๆ นะ

อยากทำอะไรแบบที่เคยทำในเมืองไทยก็ทำไม่ได้ ... ตอนนี้ก็ได้แต่รอๆ รอจนถึงวันที่ชีวิตลงตัวอีกที สู้ๆ ต่อไป

ชีวิตคือการต่อสู้ และเรียนรู้ ถ้าหยุดก็เหมือนคนเกษียรอายุบางคนที่นั่งนอนรอความตายไปวันๆ นั่นแล

เรายังสาว ยังสวย ก๊ากๆ ๆ ... ก็ใช้แรงพลังที่มีอยู่สู้ต่อไป เดี๋ยวก็ถึงฝั่งได้สักวันแหละน่า เน๊อะๆ

เค้าว่า กันว่า วันนี้ลำบากแล้ววันหน้าจะสบาย ก็เชื่อเค้าล่ะ จะได้มีกำลังใจต่อไป

เอ แต่คิดไปอีกที "อยู่เมืองนอกสบาย" ก็มีส่วนใช่อยู่เหมือนกันนะ

อย่างเช่น มาตรฐานเรื่องอาหารการกิน ความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน

มีความสะดวกสบายเรื่องการเดินทาง มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกในการกินอยู่ เป็นต้น

อืม...นั่นเป็นเรื่องของนอกกายที่เราไม่ค่อยสนใจ ลืมมองไป ...

นี่ถ้าเรื่องพวกนี้แย่นะ โอย... นรก แน่ๆ เลยเนี่ย ว่าป๊ะ?

เอ้อ ... ก็ยังมีอะไรดีๆ อยู่ ... กายสบาย ใจจะได้มีแรงต่อสู้กับเรื่องราวของชีวิต เน๊อะ

ก็โดยรวมแล้วก็สุขๆ เซ็งๆ เป็นไปตามธรรมดาของชีวิตน่ะคะ

ได้ไปวัด ได้ฟังธรรม ก็ได้เห็นสัจธรรมชีวิตมากขึ้น มีสติมากขึ้น มีแรงใจมากขึ้น เข้มแข็งมากขึ้น

ซานต้าก็ดี เพื่อนๆ ก็ดี มีพระธรรมดีๆ อยู่ข้างกาย ก็... เน๊อะ ดีแล้ว

ซานต้าสนับสนุนอนาคต เพื่อนๆ คอยให้กำลังใจ พระธรรมให้สติปัญญา

"พอใจในสิ่งที่ตัวเองมีและได้อยู่ ทุกวันนี้ อย่างที่เค้าว่า "ชีวิตที่พอเพียง" เถอะยุ้ย ทำวันนี้ให้ดีที่สุดไปเพื่อรอวันนั้นของตัวแกเอง"

เพราะ "กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญใจการฟันฝ่า" ยุ้ยก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่เดินอยู่บนเส้นทางที่คล้ายๆ กันค่ะ .... โชคดีๆ สู้ๆ

โม้ไว้โดย Yui in Lund, Sweden เมื่อ ๒ พ.ค. ปี ๒๕๕๑